Sprawdzamy, z jakimi powikłaniami musi się liczyć ciężarna w związku z zabiegiem cesarskiego cięcia.
Choć wiele osób traktuje cesarkę jako alternatywę dla porodu siłami natury – prawda jest nieco inna. Cesarskie cięcie to w istocie poważny zabieg, w czasie którego może dojść do różnorodnych powikłań.
Choć zabieg cesarskiego cięcia w polskich szpitalach jest obecnie wykonywany rutynowo, wcale nie oznacza to, że jest w pełni bezpieczny dla mamy i dziecka. Jak w czasie każdej operacji pacjentka musi się liczyć z ryzykiem mniej czy bardziej poważnych powikłań. Przedstawiamy te najpowszechniejsze.
Możliwe powikłania przy cesarskim cięciu
Od tego, na jakie powikłania w czasie zabiegu narażona jest ciężarna zależy m.in. od jej obecnego stanu zdrowia, przebytych chorób i wcześniejszych zabiegów, stanu samej ciąży i dziecka, jak również znieczulenia czy podjętej techniki operacyjnej. Do najczęściej spotykanych powikłań przy cesarskim cięciu należą:
- krwotoki – to bardzo poważne powikłanie, które może mieć różne przyczyny. Niektóre wynikają ze stanu zdrowia ciężarnej (np. zaburzenia krzepnięcia, skazy krwotoczne), inne ze stanu ciąży (np. nieprawidłowe usadowienie i rozrost łożyska). Warto podkreślić, że większość krwotoków ma gwałtowny przebieg i stwarza realne zagrożenie dla życia kobiety. Często w celu ratowania życia konieczne jest nawet usunięcie macicy;
- urazy pęcherza moczowego – z takim ryzykiem muszą liczyć się mamy, które mają już za sobą cesarskie cięcie bądź inny zabieg na mięśniu macicy. Warto mieć na uwadze, że każda ingerencja chirurgiczna zmienia warunki anatomiczne w jamie brzusznej, wywołując zmiany wzajemnego ułożenia pęcherza i macicy, a także niewłaściwe bliznowacenie;
- uszkodzenie innych narządów wewnętrznych – moczowodów, jelit, naczyń krwionośnych w macicy;
- zakażenia wewnętrzne: miejscowe i ogólne – mogą pojawić się już w pierwszej dobie po zabiegu. Ich przyczyną może być przedwczesne, długotrwałe odpływanie płynu owodniowego jeszcze przed cięciem cesarskim lub ukryty stan zapalny. Zakażenie może się pojawić także na późniejszym etapie – wówczas manifestuje się zapaleniem błony śluzowej macicy, ropniem rany pooperacyjnej czy nawet zakażeniem dróg moczowych;
- zatorowość – warto podkreślić, że ten czynnik ryzyka dotyczy wszystkich kobiet ciężarnych. Jego prawdopodobieństwo wzrasta jednak na początku połogu – kiedy kobieta jest jeszcze obolała po porodzie, a jej aktywność ruchowa jest ograniczona. W tym wypadku główną rolę odgrywa profilaktyka – odpowiednio wcześnie wykryta żylna choroba zakrzepowo – zatorowa pozwala zaplanować właściwe leczenie farmakologiczne, które zdecydowanie zmniejsza ryzyko wystąpienia tego powikłania;
- powikłania związane ze znieczuleniem – np. popunkcyjne bóle głowy, zakażenie miejsca wkłucia.
Cesarskie cięcie jest często bezpieczne i konieczne dla zdrowia matki i dziecka, ale jak każdy zabieg chirurgiczny, niesie za sobą pewne ryzyko.
Możliwe powikłania po cesarskim cięciu
Warto pamiętać, że z powikłaniami trzeba się liczyć nie tylko w trakcie samego zabiegu, ale także po jego zakończeniu. Do najczęstszych powikłań po cesarskim cięciu zalicza się:
- zrosty wewnątrz brzucha tzw. włókniste bliznowacenie tkanek) – może to w przyszłości powodować liczne problemy i dolegliwości, np. bóle brzucha, niedrożność jelit, niedrożność jajowodów;
- zakażenie rany pooperacyjnej,
- zapalenie błony śluzowej macicy,
- łożysko przodujące przy kolejnej ciąży (przyczyną niewłaściwej lokalizacji łożyska może być blizna na macicy, która pozostaje po szyciu);
- ciąża w bliźnie po cesarskim cięciu.
Naturalnym też jest, że mama po cesarskim cięciu dochodzi do siebie znacznie dłużej, niż po porodzie siłami natury. Może czuć się obolała, mieć problemy z codzienną aktywnością, a także wymagać większego wsparcia przy noworodku. Rana po cesarskim cięciu może być dla mamy odczuwalna nawet przez kilka miesięcy.
Powikłania po cesarskim cięciu dla dziecka
Nie należy zapominać, że na powikłania pooperacyjne narażone jest także dziecko. W tym wypadku obserwuje się najczęściej:
- trudności z oddychaniem w pierwszych godzinach życia;
- sinicę,
- utrudnienia w adaptacji układu krążenia do nowych warunków;
- częstsze problemy z odruchem ssania;
- częstsze zaburzenia integracji sensorycznej i zaburzenia napięcia mięśniowego;
- asymetrię ułożeniową w okresie niemowlęcym, która wymaga rehabilitacji;
- częstsze pobyty noworodków oddziale patologii noworodka oraz częstsza konieczność interwencji lekarzy neonatologów;
- większe ryzyko astmy i alergii u dziecka;
- większe ryzyko cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, otyłości, chorób autoimmunologicznych.
Cesarskie cięcie jest często bezpieczne i konieczne dla zdrowia matki i dziecka, ale jak każdy zabieg chirurgiczny, niesie za sobą pewne ryzyko. Warto być jego świadomym!
Dowiedz się także: