Zbyt wystające? Zbyt wklęsłe? Za małe? Za duże? Jak wygląda zapadnięte ciemiączko? Dowiedz się wszystkiego w temacie: ciemię u noworodka!
Zbyt wystające? Zbyt wklęsłe? Za małe? Za duże? Jak wygląda zapadnięte ciemiączko? – to tylko niektóre wątpliwości i pytania dotyczące ciemiączka. Dowiedz się wszystkiego w temacie: ciemię u noworodka!
Ciemiączko – co to?
Ciemiączko, inaczej ciemię, czyli tkankowe spojenie łączące kości czaszki u najmłodszych dzieci, pełni w budowie ciała maluszka bardzo ważne zadanie. Przede wszystkim, dzięki materii, z której jest stworzona (twarda, elastyczna błona łącznotkankowa) ochrania mózg, ale jego, a właściwie ich, bo ciemiączek jest aż trzy (przednie, tylne i boczne), rola jest szczególnie istotna podczas porodu.
Większość dzieci do przyjścia na świat ustawia się w położeniu główkowym – to naturalna pozycja, ponieważ główka noworodka jest duża i silniejsza od wątłego jeszcze tułowia i słabych nóżek, z łatwością wytrzymująca wysiłek, jakim jest porodowe parcie. Podczas wędrówki przez drogi rodne, kości czaszki noworodka, dzięki plastycznym ciemiączkom dopasowują się do kanału rodnego (często nachodząc na siebie) i umożliwiają swobodne przyjście na świat dziecka.
Ciemię – kiedy znika ciemiączko?
Ciemiączko pełni bardzo ważną funkcję ochronną, a kiedy przestaje być potrzebne, w naturalny sposób zarasta i znika bez śladu. Niektóre pierworódki, widząc swojego maluszka po raz pierwszy, są zaskoczone jego „nieforemną” główką. Taki wygląd jest spowodowany bardzo często właśnie „pracującymi” ciemiączkami, ale wraz z adaptacją noworodka po drugiej stronie brzucha wszelkie deformacje nikną i stają się niemal niewidoczne.
Ciemię przednie, usytuowane w centralnej części czoła, tuż nad przerwą między linią brwi, ma kształt podobny do rombu, a standardowe wymiary to ok. 2×2 cm (zdarzają się jednak ciemiączka jedno- i trzycentrymetrowe – i nie jest to żadna anomalia). Ciemię u noworodka jest wyczuwalne pod palcami, a niekiedy nawet widoczne gołym okiem.
Kiedy zrasta się ciemiączko przednie? U większości maluchów między 9. a 18. miesiącem życia. Ciemiączko tylne jest mniejsze – ma ok. 1 cm, kształt trójkąta i zanika zwykle jeszcze przed ukończeniem przez niemowlę 4. miesiąca życia. Ostatnie spojenie – boczne – zlokalizowane jest obok dołka skroniowego i zarasta jeszcze w życiu płodowym.
Wielkość ciemiączka należy obserwować, bo zarówno zbyt wczesne, jak i zbyt późne zarastanie spojeń może być symptomem poważniejszych dolegliwości – musi je więc skontrolować pediatra.
Ciemiączko – niepokojące objawy
Zazwyczaj temat ciemiączka jest młodym rodzicom obcy – wiedzą, że takie spojenie istnieje, ale zanim się obejrzą, już zarasta. Czasem jednak wygląd spojenia może być sygnałem zmian chorobowych, dlatego bardzo ważna jest regularna obserwacja główki dziecka.
Co powinno niepokoić? Przede wszystkim sytuacja, gdy ciemiączko zaczyna pulsować i napinać się. Tak może się zdarzyć, gdy niemowlę płacze i nie jest to nic dziwnego, pod warunkiem, że wszystko wraca do porządku po ustaniu łkania. Jeśli jednak uwydatnione ciemię nadal pulsuje, należy zgłosić się z dzieckiem do lekarza i zbadać jego główkę.
Niepokojące jest także pulsowanie ciemiączka w sytuacji gdy maluch jest zbyt spokojny i nienaturalnie senny – taki stan może być symptomem nawet tak poważnej choroby jak zapalenie opon mózgowych. Do lekarza należy udać się także w przeciwnej sytuacji – gdy ciemiączko zapada się, np. kiedy niemowlę wymiotuje lub ma biegunkę, a także w okresie upałów. Może to bowiem świadczyć o odwodnieniu.
Dowiedz się także: