Dobble, Uno, Twister! Przegląd gier, które pozwolą na rozgrywkę bez barier językowych – znane i lubiane na całym świecie.
Przygotowaliśmy dla was zestawienie gier dla dzieci, w które można zagrać niezależnie od znajomości języka. Te planszówki sprawią wiele frajdy zarówno mieszkańcom Polski, jak i Ukrainy.
Wielu uciekających przed wojną Ukraińców znalazło schronienie w naszym kraju. Osoby, które zdecydowały się przygarnąć ukraińskie rodziny zmagają się z wieloma wyzwaniami. Jedną z problematycznych kwestii okazują się różnice językowe, które utrudniają chociażby zorganizowanie czasu najmłodszym uchodźcom. Dlatego dzisiaj przygotowaliśmy dla was zestawienie gier, które pozwolą na rozgrywkę bez barier językowych. Są znane i lubiane na całym świecie i nie wymagają żadnych skomplikowanych instrukcji.
Memory
To jedna z najpopularniejszych gier zarówno dla starszych, jak i dla młodszych dzieci. Każdy z nas prawdopodobnie ma w domu co najmniej jedną wersję, a często kilka – np. z bohaterami ulubionych bajek. Gry pamięciowe pozwalają na ciekawe spędzenie czasu, a niekiedy po prostu na jego „zabicie”. Sprawdzają się bez względu na okoliczności czy miejsce zabawy. Rozkładamy karty na stole czy podłodze obrazkami do dołu. Każdy gracz kolejno odkrywa po dwie karty. Jeśli trafi na parę, zabiera ją dla siebie i odkrywa dalej. Wygrywa ten, kto zdobędzie największą liczbę par. W Memory może zagrać dowolna liczba graczy. Gra sprawdzi się doskonale już w przypadku trzylatków.
Domino
Podobnie jak w przypadku Memory, Domino może mieć różne wersje tematyczne. Składają się na nią kartoniki z różną liczbą oczek (wersja klasyczna) albo ze zwierzętami, bohaterami bajek itp. Każdy kartonik podzielony jest na pół, a na każdej połówce widnieje inny obrazek. Gracze otrzymują taką samą liczbę kartoników (np. po 5 lub po 7), zaś reszta zostaje ułożona na stosie. Gra rozpoczyna się od wyłożenia dowolnego kartonika przez jednego z graczy. Następnie pozostali gracze próbują kolejno dokładać swoje kartoniki w taki sposób, by obrazki do siebie pasowały. Jeśli dany gracz nie posiada pasującego obrazka, dobiera kartonik ze stosu. Wygrywa ten, kto jako pierwszy pozbędzie się wszystkich swoich kartoników. W Domino może zagrać dowolna liczba graczy niezależnie od wieku.
Bierki
Bierki to klasyczna gra towarzyska do rozgrywania przy stole. Ćwiczy koncentrację, cierpliwość oraz koordynację ruchów. Standardowy zestaw składa się z 34 długich patyczków (drewnianych lub plastikowych) o różnych kolorach i z różnymi zakończeniami (bosaki, haki, łopaty proste, łopaty zaostrzone, widły, bierki proste). Jedna osoba trzyma bierki w dłoni, opierając je dolnym końcem o podłoże. Otwierając dłoń, rozsypuje bierki bezładnie na stole, a następnie zbiera jak największa liczbę bierek w taki sposób, by nie poruszyć innych. Do zebrania kolejnych bierek może wykorzystać także te, które już posiada. Jeśli któraś z leżących na stole bierek drgnie, kolejka przechodzi na następnego gracza. Po zebraniu wszystkich bierek ze stołu każdy z graczy zlicza punkty według punktacji zamieszczonej na opakowaniu lub zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami graczy. Gra przeznaczona jest dla dowolnej liczby graczy i sprawdzi się doskonale już w przypadku czterolatków.
Nasze typy: Memory Lody Petit Collage; Gra planszowa CLASSIC – Domino; Mudpuppy – Gra Domino Dżungla, Mikado
Skaczące czapeczki
Skaczące czapeczki to prosta gra zręcznościowa. Składa się z planszy w kształcie koła, w której znajdują się kolorowe otwory, czterech wyrzutni oraz 12 kolorowych czapeczek. Gracze za pomocą wyrzutni starają się trafić własnymi czapeczkami w pole, które jest najwyżej punktowane. Im bliżej środka, tym więcej punktów można zdobyć. Gra przeznaczona jest dla 2 – 4 osób. Zasady są na tyle proste, że nawet dzieci około 2 roku życia mogą spróbować swoich sił (oczywiście pod kontrolą rodziców, ponieważ czapeczki są stosunkowo niewielkich rozmiarów), a rozgrywki na tyle krótkie, że doskonale potrafią skupić uwagę małych graczy.
Chińczyk
Kultowa gra znana na całym świecie. Składa się z planszy, 16-tu pionków (4 razy po 4 sztuki w czterech różnych kolorach) oraz kostki do gry. Gracze ustawiają swoje pionki na polach umieszczonych w rogach planszy. W ustalonej kolejności rzucają kostką do momentu, aż któryś z nich wyrzuci cyfrę 6 – wówczas ustawia jeden ze swoich czterech pionków na własnym polu startowym i rzuca jeszcze raz, by przesunąć pionek o wyrzuconą liczbę pól w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Kolejno inni gracze przesuwają swoje pionki o taką liczbę pól, jaką wyrzucą kostką. „Szóstka” uprawnia do ponownego rzutu kostką, ale także do wprowadzenia do gry kolejnego ze swoich pionków.
Pionki mogą nad sobą przeskakiwać, a także się „zbijać” – jeśli pionek jednego gracza stanie na polu zajmowanym przez drugiego. „Zbity” pionek tymczasowo odpada z gry – może do niej wrócić dopiero po wyrzuceniu 6 lub 1. Gdy gracz obejdzie pionkiem całą planszę dookoła, wprowadza swój pionek do domku/garażu (cztery pola oznaczone kolorem danego gracza). Wygrywa ten gracz, który jako pierwszy wprowadzi wszystkie swoje pionki do swojego domku/garażu. Chińczyk to gra przeznaczona dla dwóch, trzech lub czterech osób. Mogą w nią zagrać już czterolatki.
Dooble
Chyba żadna inna gra nie jest tak mała, że można wziąć ją wszędzie i tak wciągająca, że można w nią zagrać niezależnie od okoliczności. To gra ćwicząca spostrzegawczość i refleks, w której wszyscy gracze biorą udział jednocześnie. Seria doczekała się całej masy różnych wydań, poświęconych m.in. uwielbianym przez dzieciaki bajkom. Poszczególne gry oferują różne warianty rozgrywek, ale jej trzon pozostaje niezmienny: mamy okrągłe karty, na których znajdują się różne obrazki. Zadaniem graczy jest sprawdzenie, czy dane symbole znajdują się też na kartach trzymanych w ręce i przykładowo – w zależności od wersji rozgrywki – pozbycie się takiej karty. Gra polecana jest dla dzieci w wieku od 6 lat.
Twister
Twister to rodzinna gra zręcznościowa, w której nie ma pionków ani planszy. Jest za to mata, którą rozkładamy na podłodze, a „pionkami” – jesteśmy my sami! Ta gra to doskonałe połącznie gimnastyki i sprytu. Sędzia kręci strzałką i wskazuje kolor, na którym należy postawić swoją stopę lub dłoń. Po ustawieniu ciała w odpowiedniej pozycji nie wolno się już ruszać i należy czekać na kolejny ruch wskazówką. I nie jest to wcale takie proste – przeszkadzają w tym inni gracze, również znajdujący się na macie. Nie wolno dotknąć maty łokciem ani kolanem, a wygrywa ten, kto najdłużej utrzyma się na macie. W grę mogą próbować zagrać już trzylatki.
Jenga
Jenga to zręcznościowa gra towarzyska, do której wystarczą – drewniane klocki. Jeden z graczy buduje wieżę z klocków, używając kartonowej podstawki jako szablonu, utrzymującego klocki w równym położeniu. Każdy poziom wieży składa się z 3 klocków ułożonych pod odpowiednim kątem na przemian w stosunku do niższego poziomu. Kiedy wieża jest gotowa, należy delikatnie wyjąć kartonową podstawkę. Gracze na przemian wyciągają jeden klocek z dowolnego piętra wieży i układają go na szczycie, uważając przy tym, by wieża się nie zawaliła.
Każdy kolejny gracz ma coraz trudniejsze zadanie. Można używać tylko jednej ręki i można przesuwać inne klocki, zanim znajdzie się ten najbardziej odpowiedni do wyjęcia. Nie można układać wyższych poziomów, jeśli najwyższy poziom nie został ukończony i nie składa się z 3 klocków. Gra toczy się do momentu zawalenia się wieży. W grę może zagrać już dwóch graczy, ale z powodzeniem zagra w nią nawet kilka osób. Sugerowany wiek – powyżej 3 lat.
Uno
Uno to wciągająca gra karciana, do której używa się specjalnej talii kart. Na początku rozgrywki każdy z graczy otrzymuje po 7 kart, zaś reszta zostaje położona na stosie. Zadaniem osoby rozpoczynającej grę jest dopasowanie swojej karty do tej odkrytej. Karty muszą pasować do siebie symbolem, kolorem lub numerem. Jeśli graczowi w puli swoich kart nie uda się znaleźć żadnej karty spełniającej te warunki, musi wyciągnąć kolejną kartę ze stosu. Jeśli karta pasuje do odkrytej, może ją dołożyć. Jeśli nie, zabiera kartę, a kolejka przechodzi na kolejnego gracza.
W Uno znajdziemy też karty specjalne, które dają możliwość wpływania na przebieg rozgrywki, np. postój czy wybierz kolor (daje możliwość zmiany koloru na dowolny inny). Celem gry jest jak najszybsze pozbycie się wszystkich kart. Gracz, któremu pozostanie jedna karta, musi to zasygnalizować innym graczom, krzycząc Uno! Jeśli gracz o tym zapomni, a ktoś inny zauważy to przeoczenie, musi on dobrać trzy dodatkowe karty. W grę może zagrać od 2 do 10 graczy. W grę mogą spróbować zagrać już czterolatki.
Nasze typy: gra karciana MATTEL Uno; Rebel Dobble; Janod gra zręcznościowa Equilibloc; Small Foot drewniany chińczyk Zwierzątka Ludo Animals; gra zręcznościowa HASBRO Twister.