Zabawka czy ubranko dla dziecka – nim trafią do sprzedaży, są starannie sprawdzane pod kątem bezpieczeństwa przez liczne grona specjalistów. Dla pewności jednak, sprawdźmy je sami – najlepiej jeszcze przed zakupem. Jeśli nieprawidłowości wykryjemy później, nie bójmy się reklamować dziecięcych produktów.
Spis treści
1.
Zabawki dla dziecka, czyli jakie?
2.
Kiedy i jak reklamować zabawki?
3.
Czego potrzebujemy do złożenia reklamacji?
Zabawka czy ubranko dla dziecka – nim trafią do sprzedaży, a następnie w ręce dziecka, są starannie sprawdzane pod kątem bezpieczeństwa przez liczne grona specjalistów – to niestety, tylko teoria. W praktyce, każdego roku Inspekcja Handlowa wykrywa zagrożenia w wielu produktach, przeznaczonych dla najmłodszych. Dlatego też wzbogaćmy nasze zaufanie do producenta o rodzicielską pewność.
Zabawki dla dziecka, czyli jakie?
By produkt przeznaczony dla dziecka mógł trafić do sprzedaży, musi spełniać szereg wymogów, z którymi zgodność jest potwierdzana określonymi oznaczeniami. Znajdziemy na metkach, samych produktach lub na opakowaniu. Na co więc warto zwrócić uwagę, kupując zabawkę dla dziecka?
- nazwa producenta;
- informacja o ograniczeniu wiekowym : 0+;
- CE – znak potwierdzający, że produkt został wyprodukowany zgodnie z normami europejskimi, co oznacza, że zabawkę;
- poddano ocenie zgodności z odpowiednią dyrektywą, obowiązującą w UE (Uwaga! Niekiedy producenci podrabiają ten symbol! Oryginalne oznaczenie ma co najmniej 5 mm wysokości i zawiera odległość pomiędzy literkami);
- EN71 – kolejny symbol, świadczący o spełnieniu przez zabawkę wymogów bezpieczeństwa, powinien się znajdować na wszystkich zabawkach sprzedawanych na terenie UE:
- EN71 -1 – gwarantuje jakość fizyczną i mechaniczną zabawki dla dzieci w wieku poniżej 14 m-ca życia;
- EN71-2 – gwarantuje sprawdzenie zabawki pod kątem łatwopalności;
- EN71-3 – gwarantuje sprawdzenie zabawki pod kątem ulatniania i reakcji chemicznych, np. w czasie kontaktu ze śliną dziecka;
- WE – znak potwierdzający spełnienie przez zabawkę wymogów prawnych UE;
- TUV – certyfikat potwierdzający, że zabawka została wykonana z bezpiecznych, nie zagrażających życiu i zdrowiu dziecka substancji;
- PEFC – symbol potwierdzający, że zabawka jest bezpieczna, a w czasie jej produkcji stosowano się do norm ekologicznych, społecznych i ekonomicznych;
- Safe Toys – gwarancja bezpieczeństwa zabawki w odniesieniu do wieku dziecka oraz materiałów wykorzystanych do jej produkcji;
- Öko-Tex Standard 100 – certyfikat dotyczący wyrobów materiałowych, np. maskotek, gwarantuje, że zabawka nie posiada składników rakotwórczych, alergizujących, barwników azotowych, szkodliwych związków chemicznych i metali ciężkich;
- Bezpieczny dla dziecka – certyfikat bezpieczeństwa przedmiotu; informacja, że zabawka została wyprodukowana z surowców dobranych odpowiednio do wieku dziecka oraz jej przeznaczenia, nie zawiera szkodliwych substancji chemicznych, zapewnia bezpieczeństwo i funkcjonalność;
- Pozytywna opinia PZH oraz Instytutu Matki i Dziecka – informacja o poddaniu zabawki testom przeprowadzanym przez specjalistów.
Rodzice powinni też sprawdzić, czy zabawka posiada odpowiednio zabezpieczony dostęp do baterii oraz czy nie ma ostrych krawędzi bądź słabo przytwierdzonych elementów, które – przykładowo – mogłyby zostać przez dziecko połknięte.
Kiedy i jak reklamować zabawki?
Nie chodzi nam tutaj bynajmniej o zasadność reklamacji, bo ta – o ile rzeczywiście ma podstawy, jest wręcz wskazana. Chodzi raczej o to, na co możemy się powoływać, reklamując dziecięcy produkt. Pamiętajmy, że zawsze mamy dwie podstawowe możliwości, które wzajemnie się nie wykluczają – możemy reklamować przedmiot zarówno u sprzedawcy, jak i u producenta. Powołać się możemy na:
- niezgodność towaru z umową – możliwe w sytuacji, gdy towar nie spełnia obiecanych przez producenta wymogów i cech,
- posiada wady bądź nie posiada określonych parametrów czy właściwości. Ważne! Niezgodność towaru z umową musi zaistnieć już w chwili zakupu;
- gwarancję producenta – możliwość ubiegania się o naprawę produktu w bezpośrednim punkcie serwisowym producenta,
- w związku z czym kontakt ze sprzedawcą nie jest konieczny;
- gwarancję za pośrednictwem sprzedawcy – sprzedawca występuje jako pośrednik, odbiera produkt, a następnie przekazuje go do producenta;
- rękojmię (dla działalności gospodarczej) – składa się ją w dziale reklamacji i zwrotów u danego sprzedawcy na podstawie przepisów mówiących, że to sprzedawca odpowiada za wadliwość towaru. Ta odpowiedzialność obejmuje nie tylko materialne wady towaru, ale także wady prawne. Zgodnie z tym przepisem nabywca ma prawo do odstąpienia od umowy, zażądania obniżenia ceny oraz usunięcia wad.
Czego potrzebujemy do złożenia reklamacji?
Reklamację towaru można przeprowadzić zazwyczaj w przeciągu roku lub dwóch od zakupu, choć prawo nie reguluje tej kwestii – producent może samodzielnie ustalić własny okres gwarancji. By ubiegać się o uznanie reklamacji potrzebujemy dowodu zakupu, przy czym może to być także wydruk z historii transakcji z konta bankowego – paragon czy faktura nie są konieczne. Nie jest też potrzebne posiadanie oryginalnego opakowania produktu, dlatego też, jeśli sprzedawca go wymaga, możemy mu dać do zrozumienia, że takie działanie jest niezgodne z prawem. W przypadku zaobserwowania wady produktu, reklamacja musi być zgłoszona najpóźniej w przeciągu dwóch m-cy, bo po tym okresie nie będzie skuteczna.
Pamiętajmy także, że reklamacja powinna być złożona na piśmie – tę ustną trudno udowodnić czy też wykazać termin jej złożenia. Wraz z reklamowanym towarem dostarczamy więc pisemne oświadczenie, zawierające następujące dane:
- opis produktu – w jakim jest stanie;
- datę zepsucia się produktu;
- nasze żądanie – czego oczekujemy składając reklamację: naprawy, wymiany na nowy egzemplarz, zwrotu pieniędzy.
W praktyce najpierw prosi się o naprawę towaru, a w przypadku, kiedy psuje się ponownie – o wymianę na nowy egzemplarz. Zwrot pieniędzy traktowany jest jako rozwiązanie ostateczne, które podejmuje się po wyczerpaniu poprzednich opcji.