Leczenie wczesnego raka piersi

Zdiagnozowanie nowotworu piersi nie musi skończyć się jej usunięciem. Obecnie istnieje wiele metod leczenia, w zależności od stopnia zaawansowania raka. Należy przyjąć zasadę – im wcześniej tym lepiej, dlatego tak ważne są regularne badania piersi i informowanie swojego lekarza o każdym niepokojącym sygnale.

Diagnozowanie

Zdiagnozowanie nowotworu we wczesnym stadium rozwoju diametralnie zwiększa szanse pacjenta na przeżycie oraz przeprowadzenie najmniej inwazyjnego leczenia. W przypadku raka piersi nieocenione jest samobadanie piersi. Im częściej badamy swoje piersi, tym lepiej. Znając swoje ciało, jesteśmy w stanie wykryć najmniejsze zmiany, nawet guz o średnicy do 1 cm. Gdy w czasie kontrolowania piersi wyczujemy guzek, należy jak najszybciej udać się do lekarza ginekologa, który powinien skierować pacjentkę na konsultacje onkologiczną.

Wyczulone na wszelakie zmiany zachodzące w obrębie piersi, powinny być szczególnie kobiety z tzw. grup ryzyka. Są to m.in. kobiety, które bardzo wcześnie zaczęły miesiączkować, stosujące doustne środki antykoncepcyjne, w wieku powyżej 50 lat, otyłe. Najbardziej zagrożone są kobiety, u których w rodzinie wystąpił już rak piersi.

Metody leczenia wczesnego raka piersi

Obecnie medycyna stosuje wiele metod leczenia nowotworu piersi. Jednak decyzja o wyborze sposobu leczenia zależy od stopnia zaawansowania choroby. Im rak jest bardziej zaawansowany, tym metody leczenia są bardziej inwazyjne i ryzykowne. Jeszcze kilkanaście lat temu jedynym sposobem na wyleczenie raka piersi była jej amputacja. Aktualnie metoda ta jest traktowana jako ostateczność.

Rozróżniamy dwie podstawowe możliwości leczenia raka piersi: leczenie z zachowaniem piersi oraz leczenie prowadzące do utraty piersi. W przypadku zdiagnozowania choroby we wczesnym stadium, lekarze decydują o leczeniu z zachowaniem piersi. Aby jednak pacjentka została zakwalifikowana do tego rodzaju terapii, musi spełniać kilka podstawowych warunków, tj. niezbyt duże rozmiary guza, brak przerzutów.

Określeniem warunków kwalifikujących pacjentki do danej metody leczenia oraz unowocześnianiem istniejących już metod zajmują się lekarze biorący udział w Międzynarodowej Konferencji Onkologicznej w St. Gallen w Szwajcarii.

Obecnie istnieją trzy główne metody leczenia wczesnego raka piersi:

• chirurgiczna;
• systemowa – chemioterapia, leczenie hormonalne, metody bioterapii;
• radioterapia.

Metody te można ze sobą łączyć, jednak o ich wyborze zawsze decyduje stopień zaawansowania choroby, ogólny stan zdrowia pacjentki oraz szereg innych czynników:

• obecność przerzutów w węzłach chłonnych;
• wielkość guza;
• obecność receptorów estrogenowych i progesteronowych;
• obecność receptorów herceptynowych;
• zróżnicowanie nowotworu;
• zaciekanie naczyń;
• wiek pacjentki.

Leczenie wczesnego raka piersi (stadium I lub II choroby) ma na celu miejscowe opanowanie choroby i zniszczenie ewentualnych mikroprzerzutów. Najczęściej dokonuje się tego poprzez chirurgiczne usunięcie guza z odpowiednim marginesem zdrowej tkanki oraz zastosowanie serii naświetlań. W przypadku leczenia systemowego lekarze określają ryzyko nawrotu choroby. Możliwe są trzy typy ryzyka: małe, pośrednie i duże. Dlatego w większości przypadków po usunięciu guza pacjentki poddawane są leczeniu uzupełniającemu. Najczęściej ma ono formę delikatnej chemioterapii, indywidualnie dostosowanej do pacjentki.

W chemioterapii stosuje się połączenie cytostatyków, mających na celu zmniejszenie guza, aby w najmniej inwazyjny sposób dokonać jego usunięcia. Cytostatyki są lekami przeciwnowotworowymi. Ich działalnie polega na zakłóceniu zdolności podziału komórek nowotworowych. W rezultacie komórki te ulegają uszkodzeniu i giną. Leki mogą być podawane w trojaki sposób: dożylnie, doustnie lub za pomocą pomp infuzyjnych. Czas leczenia chemią uzależniony jest od jego rezultatów. Obecnie dąży się do przeprowadzania chemioterapii nie dłużej niż 16 tygodni. Jeśli w komórkach nowotworowych występują receptory hormonalne (estrogenowe i progesteronowi), lekarz decyduje się na wprowadzenie hormonoterapii. Lekami wykorzystywanymi w tej metodzie są: tamoksifen, anastrazol, lektrozol, goserelina, megestrol. Czas trwania hormonoterapii jest znacznie krótszy niż chemioterapii i trwa od 5 do 10 dni.

Obojętnie od wybranej metody leczenia raka piersi, kobieta musi liczyć się z podjęciem leczenia uzupełniającego. Jest ono zindywidualizowane i musi być ściśle przestrzegane. Ponadto kobieta chora na raka piersi pozostaje pod stałą obserwacją lekarza ginekologa oraz onkologa. Dostosowanie się do zaleceń lekarza oraz częste kontrole mają na celu zapobieganie nawrotom choroby.

Zadbaj o siebie – badaj się sama

Nie ulega wątpliwości, że najistotniejszym sposobem wczesnego wykrycia zmian nowotworowych jest samobadanie piersi. Składa się ono z dwóch etapów: oglądania stanu piersi w pozycji stojącej i leżącej oraz badania dotykowego.

Badanie dotykowe – palpacja – polega na wykonywaniu trzech rodzajów ruchów dłoni po powierzchni piersi:

• ruchy w kształcie koncentrycznych okręgów;
• ruchy promieniste;
• ruchy góra – dół.

W sieci znajduje się wiele poradników instruujących, jak poprawie badać piersi. Dostępne są zarówno w wersji tekstowej jak i w postaci filmów instruktażowych. Kobieta, która regularnie bada swoje piersi potrafi zauważyć nawet małe zmiany w ich budowie. Pojawienie się jakichkolwiek, wyczuwalnych guzków powinno skutkować bezzwłoczną konsultacją lekarską.