Nie płacz, kochanie…

Przez pierwszy okres życia malucha trzeba się przygotować do jego płaczu, kwilenia i marudzenia. Bo zresztą, jak inaczej może wam coś powiedzieć?

Gdyby niemowlęta potrafiły mówić, oszczędziłoby to mnóstwa nieporozumień, niepokoju i stresu. Niestety, nie jest tak dobrze.

Krzyk dziecka jest specyficznym dźwiękiem, który powoduje w ciele matki charakterystyczne objawy, między innymi: podwyższenie ciśnienia krwi, przyspieszenie akcji serca, wzmożoną potliwość… i inne. Nie sposób go zignorować i przejść obok obojętnie.

Płacz w różnych momentach życia może się od siebie różnić. Początkowo dziecko sygnalizuje niezadowolenie wyłącznie grymasem i krzykiem, dopiero około 3 miesiąca życia pojawiają się łzy.

Czasami płacz nie ma żadnej poważnej przyczyny, jest na przykład sposobem zwrócenia na siebie uwagi, reakcją na nudę lub samotność. Jeżeli nakarmiłaś maluszka, zmieniłaś mu pieluszkę, sprawdziłaś, że nic mu się nie dzieje – wtedy musisz podejść do sytuacji ze spokojem i opanowaniem. Musisz pamiętać, że dziecko doskonale odczuwa twój nastrój. Jeśli będziesz zdenerwowana lub zła, udzielą mu się twoje niepokoje i bardzo trudno będzie je ułożyć do snu. Zatem, zanim podejdziesz do łóżeczka – sama spróbuj się rozluźnić i uspokoić.

Weź maleństwo na ręce, przytul do siebie, zaśpiewaj mu kołysankę. Czasami niemowlę potrzebuje odrobinę więcej czułości i bliskości. I to wystarcza. Na pewno przestanie płakać. Możesz pozwolić na noszenie tacie, a ty, droga mamo – idź do innego pokoju odpocząć i… absolutnie nie wpadaj po kilku minutach, by sprawdzić, co się dzieje. Mężczyzna na pewno w tej sytuacji poradzi sobie śpiewająco. Tylko daj mu szansę!

Ale jestem głodny!

Jeśli płacz dziecka jest częsty i nie pomagają w jego łagodzeniu żadne metody, wówczas należy zwrócić uwagę na kilka elementów. Po pierwsze trzeba wykluczyć to, co najbardziej oczywiste – że maluch może być po prostu głodny. Jeżeli krzyk jest intensywny, a malec z łapczywością rzuca się na pierś – problem rozwiązany. Nie należy jednak ulegać ciągłym zachciankom szkraba. Zanim podamy mu jedzenie, sprawdźmy najpierw, czy jest rzeczywiście głodny, czy też potrzebuje jedynie bliskości.

Zimno mi mamo!

Przyczyną płaczu może być również zbyt wysoka lub zbyt niska temperatura otoczenia. Optymalnie ciepło w domu to 20-22˚C w dzień i 18˚C w nocy. Należy pamiętać, że malec wymaga ciepła także podczas karmienia, dlatego trzeba okryć go kocykiem. Charakterystycznym sygnałem wyziębienia organizmu jest zimny kark dziecka. To wyraźny znak tego, że nasza pociecha marznie. Wcale nie są to zimne rączki – jak twierdzi duża część rodziców. Wychodząc na powietrze trzeba ubranko dziecka dostosować do panującej tam temperatury. Najważniejsza jest zasada złotego środka: nie wyziębiać i nie przegrzewać!

Niech ktoś zmieni mi pieluchę!

Mokra pieluszka także może być przyczyną płaczu dziecka, zwłaszcza gdy odparzy sobie ono pupę. W ten właśnie sposób zasygnalizuje nam swoje niekomfortowe położenie. Wystarczy umyć pupę malca, posmarować ją ochronnym kremem lub maścią i zmienić pieluszkę na suchą. Kłopot powinien zniknąć błyskawicznie.

Boję się!

Małym dzieciom niewiele potrzeba do płaczu. Wystarczy zły sen, nagłe przebudzenie, niewyspanie. Dziecko powinno wybudzać się stopniowo, swoim rytmem, każdy głośniejszy krzyk, hałas może je wystraszyć. Także podczas obcowania z malcem możecie niechcący go przerazić. Wystarczy zbyt szybki, gwałtowny ruch, klaśnięcie w dłonie, upuszczenie jakiegoś przedmiotu. Z taką małą, delikatną istotką trzeba postępować bardzo ostrożnie. Wywołany lęk może wyzwolić tzw. odruch Moro (dziecko ma rozszerzone ramiona i otwarte dłonie, po czym gwałtownie przyciska je do tułowia, jakby chciało kogoś przytulić), wtedy należy zadbać o to, by wasza pociecha poczuła się bezpieczna – wziąć na ręce, pocałować i przytulić do ciała.

Bolesne ząbkowanie…

Pojawianie się pierwszych zębów nie należy do przyjemności, choć niektóre dzieci przechodzą ten okres nad wyraz spokojnie. Jednak u większości maluchów ząbkowanie to przeżycie bolesne i nieprzyjemne, o czym sygnalizują zwykle ciągłym płaczem, kwileniem lub rozdrażnieniem. Objawem wyrzynania się ząbków jest dodatkowo nadmierne ślinienie się, wkładanie do buzi wszystkiego co popadnie, gryzienie, a także podwyższona temperatura. Pojawiające się zęby powinny powoli stawać się widoczne jako białe plamki na nabrzmiałych i czerwonych dziąsłach. Płacz spowodowany procesem ząbkowania można próbować ukoić smarując dziąsła specjalnymi żelami, podając do gryzienia schłodzone gryzaki i od czasu do czasu delikatnie masując dziąsła. Wraz z pojawieniem się zębów problem płaczu powinien zniknąć.

Kolka niemowlęca

Problem ten dotyka wiele niemowląt, a pojawia się już około 3 tygodnia życia. Płacz spowodowany kolką łatwo rozpoznać. Dotychczas spokojne dziecko zaczyna krzyczeć, wiercić się, wyginać, podkurczać nóżki i rączki, a jego brzuszek jest nabrzmiały i twardy. Zanim udacie się do apteki, warto na początek wypróbować domowe metody radzenia sobie z kolką: kołysanie, noszenie na rękach, masowanie brzuszka, okłady, ciepłe kąpiele. Należy również z diety mamy wykluczyć ciężkostrawne pokarmy (gdy ta karmi piersią): czekoladę, mocną herbatę, cytrusy, ostre przyprawy itp. Standardowo kolka mija około 3 miesiąca życia, ale okres jej trwania jest zwykle bardzo uciążliwy – dla dziecka… i rodziców.

Płacz dziecka może mieć różne podłoże. W większości przypadków jest to naturalna reakcja wewnętrzna, nie spowodowana żadnymi bodźcami pochodzącymi z otoczenia. W innych przypadkach można płacz łagodzić, gdy przyczyn jest znana – bolący brzuszek, kolka jelitowa, zmęczenie, ząbkowanie itp. To sytuacje, które przemijają, a wraz z nimi… ustępuje płacz dziecka. Jeżeli natomiast maluszek nie przestaje krzyczeć całymi godzinami, warto zasięgnąć porady lekarza.

Płaczemy i krzyczymy, gdy pojawiamy się na świecie i tak nam zostaje przez całe życie, tylko ze zmniejszającą się latami częstotliwością. Zwykle to, w co uzbroiła nas natura – jest w życiu potrzebne. Dlatego warto na płacz dziecka reagować raczej spokojnie, dopóki nie ustali się jego przyczyny. Może być i tak, że dziecięce wrzaski są pierwszą oznaką nieokiełznanego i stanowczego charakteru malucha.