Nim lekarz powie „Będziecie mieli…” – planowanie płci dziecka

Podczas gdy jedni szukają sposobów na to, by pomóc przeznaczeniu i spłodzić wymarzonego potomka, drudzy twardo stoją na stanowisku, że jakakolwiek ingerencja w siły natury nie jest dozwolona. Jeszcze inni, mimo że z radością powitają na świecie zarówno chłopca, jak i dziewczynkę, uważają, że „próbować nie zaszkodzi”. Zarówno ci pierwsi, jak i ci ostatni mogą wykorzystać pewne, sprawdzone lub mniej sprawdzone, ale co najważniejsze – bezpieczne pomysły na „zabawę z przeznaczeniem”.

Będziecie mieli…

Obecnie większość par dowiaduje się o płci swojego przyszłego potomka podczas badania USG. Wykonuje się je pomiędzy 20. a 24. tygodniem ciąży. Niekiedy niedogodne ułożenie dziecka podczas badania uniemożliwia jednoznaczne stwierdzenie płci malucha i na pewną diagnozę rodzice są zmuszeni nieco poczekać. Niektóre pary świadomie unikają informacji na temat płci dziecka, decydując się na swego rodzaju niespodziankę w dniu porodu. Wiele kobiet czuje podświadomie, jaką płeć ma maluszek, którego noszą pod sercem.

– Teraz jestem w 17 tygodniu ciąży i nie wiemy, jaka będzie płeć dziecka, ale czuję, że dziewczynka. Przy dwóch poprzednich moje przeczucia też się sprawdziły – chwali się szczęśliwa mama. Oczywiście zarówno kobieca intuicja, jak i specjalistyczne badanie mogą być zawodne. – Za pierwszym razem byłam pewna, że będzie chłopiec. No i urodził sie chłopiec. Za drugim razem byłam pewna, że też będzie chłopiec, a urodziła sie dziewczynka… – Jak się dowiedziałam w 17 tc, że ma być dziewczynka, musiałam się przez jakiś czas z tą myślą oswajać, ale teraz nie zamieniłabym jej nawet na tuzin chłopców… – opowiada Asia.

Mimo tego, że większość par zgodnie zapewnia, iż płeć maluszka nie ma dla nich znaczenia, w głębi serca mają pewne preferencje, których spełnienie powitaliby z radością. Oczywiście wszelkie tego typu życzenia w chwili porodu znikają bez śladu. A jednak można naturalnie i bez szkody dla matki i dziecka (ale też bez 100%-owej pewności!), pomóc naturze w realizacji swoich marzeń.

Najważniejsze kiedy – metoda Franciszka Benedo

Jak wiadomo, płeć dziecka uzależniona jest od chromosomów płciowych. Komórka jajowa ma zawsze chromosom X, plemniki zaś X lub Y. Kiedy z komórką jajową łączy się plemnik, zawierający chromosom X, wówczas na świat przyjdzie dziewczynka. W momencie, kiedy łączy się z nią plemnik z chromosomem Y – urodzi się chłopiec. Uwolnienie komórki jajowej występuje średnio co 28 dni, a każda komórka jest gotowa do zapłodnienia jedynie 24 godziny.

Produkcja nasienia trwa nieustannie, a plemniki żyją średnio 72 godziny. Jednak nie wszystkie są takie same.

Te, zawierające chromosom X, są większe i poruszają się wolniej, co jednak rekompensuje fakt, że są bardziej wytrzymałe i istnieją dłużej. Plemniki drugiego typu są mniejsze i szybsze, jednak są mniej wytrzymałe i żyją krócej. Stosunek podczas owulacji, tuż przed owulacją lub zaraz po niej zwiększa znacznie szansę na poczęcie chłopca.

Jeśli do zbliżenia dochodzi dwa, trzy dni przed owulacją, plemniki odpowiedzialne za poczęcie chłopca nie wytrzymują zbyt długo, dając szansę tym wolniejszym, bardziej wytrzymałym. Ponadto badania pokazują, że w młodych małżeństwach częściej rodzą się chłopcy, natomiast w starszych – dziewczynki. Z czego to wynika? Z wiekiem wydzielina w drogach rodnych kobiety staje się bardziej kwaśna, a to sprzyja poczęciu dziewczynki (większość męskich plemników nie wytrzymuje kwaśnego środowiska pochwy).

Najważniejsze, co jesz – metoda dietetyczna Josepha Stolkowskiego

Według tej metody rodzaj potraw, jakie przyszła mama preferuje, świadczy o płci jej przyszłego potomka. Jeżeli chętniej sięga słodycze i potrawy mleczne, prawdopodobnie pocznie córkę. Jeśli wybiera potrawy ostre, słone lub kwaśne – chłopca. Tego rodzaju założenia pozwalają przyszłej mamie ustalić odpowiedni jadłospis jeszcze przed zapłodnieniem.

Według profesora Josepha Stolkowskiego metodę należy rozpocząć nie wcześniej niż 6 miesięcy ani nie później niż 6 tygodni od planowanego poczęcia.

Zatem para, która pragnie począć dziewczynkę powinna wzbogać swoją dietę o przetwory mleczne, jaja, ryż, niesolone orzechy, soję, migdały, ryby, warzywa liściaste (dieta bogata w wapń i magnez). Z kolei ci, którzy pragną chłopca – w ziemniaki, banany, pestki słonecznika, daktyle, białe pieczywo, pomidory, solone wędliny (dieta bogata w sód i potas).

Selekcja naturalna płci – metoda Selnas dr. Patricka Schouna

Według tej metody plemniki „żeńskie” i „męskie” mają różny potencjał elektryczny: plemniki X naładowane są ujemnie, Y – dodatnio. Komórka jajowa może być także naładowana dodatnio lub ujemnie: przez 60 do 70 dni w roku naładowana jest ujemnie (przyciąga plemniki z chromosomem Y i gwarantuje spłodzenie chłopca), przez 60 do 70 dni naładowana jest dodatnio (przyciąga plemniki z chromosomem X, gwarantując poczęcie dziewczynki). W celu skorzystania z tej metody należy stworzyć dla kobiety indywidualny kalendarzyk cyklów polaryzacji. Powstaje on na bazie takich danych, jak m.in. data urodzenia, grupa krwi, data ostatniej miesiączki.

Miesiąc to podstawa – metoda chińska

Chińczycy wypracowali metodę, która doczekała się potwierdzenia także w Stanach Zjednoczonych. Zgodnie z jej założeniami, najważniejszy jest miesiąc poczęcia oraz wiek matki. Kalkulator płci dziecka opracowany został na podstawie chińskiego kalendarza płodności. Kalendarz powstał 700 lat temu i według jego twórców pozwala przewidzieć płeć dziecka na podstawie dwóch parametrów – miesiąca poczęcia i wieku matki w chwili poczęcia (istotne są ukończone lata, a nie rocznikowe). Parametry te oblicza się według kalendarza księżycowego. Chińczycy uważają, że metoda jest trafna w 99%, w Stanach Zjednoczonych trafność ocenia się na 85%.

Chcemy mieć dziewczynkę – metoda doktora Ericssona

Polega ona na laboratoryjnym oddzielaniu plemników żeńskich i męskich. Z uwagi na to, że męskie są lżejsze – wypływają na wierzch, żeńskie z kolei zostają na dnie. Po pobraniu nasienia i tzw. odwirowaniu plemników X i Y, następuje wszczepienie pożądanego rodzaju plemników metodą sztucznego zapłodnienia (inseminacja lub in vitro). Metoda ta, szczególnie przydatna w przypadku planowania dziewczynki, mimo że może budzić wątpliwości natury etycznej, nie powstała w celu „produkcji” wymarzonej płci. Celem tego rodzaju działania jest chęć uniknięcia chorób genetycznych, dziedziczonych w danej rodzinie przez chłopców.

Gra z naturą

Oczywiście tego rodzaju metody planowania płci należy traktować jako swego rodzaju zabawę z naturą. To gra, w której, tak jak w większości rozgrywek, mimo znajomości reguł i dużej szansy na wygraną, nigdy nie jest ona pewna. W rzeczywistości nie ma naprawdę skutecznej i potwierdzonej przez naukę metody planowania płci (za wyjątkiem selekcji plemników). I właśnie dlatego jest to gra wyjątkowa. Wyjątkowa z tego względu, że każdy jej wynik będzie wygraną – zaowocuje przecież stworzeniem nowego życia.