Co robić, gdy bardzo pragniemy dziecka, a nasz partner nie może zostać ojcem?
Wśród par starających się o dziecko wciąż pokutuje przekonanie, że to kobieta ponosi większą odpowiedzialność za wszystko, co związane z poczęciem nowego życia, także w sytuacji, gdy w tym temacie pojawia się problem. Tymczasem niepłodność równie często dotyka mężczyzn.
Trudne początki
Decyzja o rozpoczęciu starań o dziecko może paść na różnych etapach związku. Niektóre pary decydują się nań spontanicznie, gotowi przyjąć wszystko, co się wydarzy, bez odczuwania presji, że ciąża nie pojawia się od razu, inne pieczołowicie odliczają dni każdego cyklu i z niecierpliwością czekając na pozytywny wynik testu ciążowego.
Gdy starania o potomka przedłużają się, w obu przypadkach prędzej czy później pojawia się niedowierzanie, a zaraz za nim lekkie zniecierpliwienie, złość i rozczarowanie. Po roku bezowocnych prób wiele par wybiera się już do lekarza, by sprawdzić stan swojego zdrowia. Niemal zawsze decyzja ta wychodzi od kobiety, która też jako pierwsza poddaje się badaniom i ewentualnej terapii. Dopiero gdy czynnik żeński zostanie w przypadku niepłodności wykluczony, w temat w sposób czynny angażuje się mężczyzna.
Nienaturalny dar
Już na tym etapie decyzji o poddaniu się badaniom w kierunku ustalenia płodności mogą pojawić się trudności. Dla mężczyzny zdolność rozrodcza jest bardzo ważną, choć często nieuświadamianą, oznaką jego „męskości”, czymś naturalnym, niepodważalnym i niezbywalnym darem od natury. Nic dziwnego, że często bagatelizuje problem niepłodności i nie dowierza, że wina może leżeć po jego stronie. Ważne, by w momencie takiego przekazu od lekarza, kobieta wiedziała, jak wesprzeć swojego partnera, by dalsze badania i planowane leczenie były dla niego jak najmniej bolesne.
Tu nieoceniona jest po prostu jej cicha obecność, bez oskarżeń, wyrzutów, przenoszenia na mężczyznę swoich negatywnych emocji. Rozmowa na temat problemu często nie tylko nie spełni swojego celu, ale może nawet zaszkodzić, zadrasnąć „męską dumę”. Warto pozwolić partnerowi uporać się z tą niemocą – na gruncie emocji – samodzielnie i być obok, gdy tylko będzie potrzebował rozmowy bądź innego rodzaju wsparcia.
Czas decyzji
Choć przekazanie materiału do badania, oczekiwanie na wyniki i pierwsze próby leczenia niepłodności męskiej są trudnym czasem w życiu zarówno mężczyzny, jak i kobiety, prawdziwym wyzwaniem jest dopiero etap kolejnych, bezskutecznych prób poczęcia dziecka. Dlaczego wciąż się nie udaje? Dlaczego leczenie nie przyniosło oczekiwanych efektów? Co jest ze mną nie tak? Te i wiele innych pytań, które zadaje sobie mężczyzna, pociągają za sobą spadek formy psychicznej, stopniową utratę pewności siebie i pogarszający się nastrój.
To niezwykle trudny czas, wymagający od obojga partnerów wiele cierpliwości i wzajemnej miłości. Przedłużające się, bezowocne starania o dziecko wymagają podjęcia ważnych decyzji, dotyczących przede wszystkim długości planowanego leczenia i możliwości – tych fizycznych i psychicznych, ale i finansowych – by im podołać, ale także planu w sytuacji, gdy starania nie będą miały szczęśliwego finału. To bardzo istotne pytania, na które warto szukać odpowiedzi, by bezskuteczne próby zajścia w ciążę nie spowodowały kryzysu w związku, z którym partnerom zabraknie sił się zmierzyć.