Opryszczka w miejscu intymnym

Opryszczka to problem przez wiele osób bagatelizowany. Zwykle do czasu, kiedy nie doświadczą go osobiście. Opryszczka w miejscu intymnym nie powinna być bagatelizowana!

kobieta w ciąży z opryszczką trzyma się za szyję


Podziel się na


Potoczne „zimno” to przecież nie tragedia, a robienie dramatu z chwilowego defektu urody to dla wielu – „gruba przesada”. Tymczasem opryszczka, mimo że zwykle kojarzy się z przejściową usterką na twarzy, może przybrać także inną postać. Czym jest i jak się objawia opryszczka narządów płciowych?

Opryszczka, czyli właściwie co…?

Opryszczka to zakaźna choroba wirusowa, którą wywołuje wirus, tzw. Herpes Simplex. Co ciekawe, nosicielami wspomnianego wirusa jest większość z nas. Bytuje on w uśpieniu wewnątrz komórek nerwowych. Dopiero uaktywnienie określonych czynników przywołuje go do życia. Jakie to czynniki? Nadmierne zmęczenie, silny stres, promieniowanie słoneczne, zimny wiatr, przeziębienie, osłabienie organizmu po przebytej chorobie, a u kobiet także – napięcie przedmiesiączkowe.

Wirus budzi się więc w różnych momentach i nie jest powiedziane, że ten, kto raz doświadczył wątpliwej przyjemności obcowania z nim, będzie musiał znosić opryszczkę ponownie. Wyróżniamy dwa rodzaje wirusa opryszczki, a tym samym – dwie postacie choroby. HSV – 1 – wywołujący opryszczkę wargową oraz HSV -2, który odpowiada za opryszczkę narządów płciowych.

Opryszczka narządów płciowych

Pierwszą, najbardziej podstawową cechą, która dzieli obydwa rodzaje choroby, jest sposób zakażenia wirusem. Do zakażenia HSV-1 dochodzi zwykle już we wczesnym dzieciństwie drogą kropelkową bądź za sprawą kontaktu z zakażonymi (osobami, ale też przedmiotami). Do zakażenia HSV-2 dochodzi zazwyczaj drogą płciową. Jak się objawia uaktywnienie owego wirusa w organizmie?

Wokół narządów płciowych lub odbytnicy pojawiają się pęcherzyki (jeden, czasami kilka). Z czasem pęcherzyki te pękają, jednak w miejscu ich wystąpienia pozostają bolesne owrzodzenia. Tego rodzaju owrzodzenia mogą ponadto pojawić się w szyjce macicy, cewce moczowej czy pochwie. Przebieg choroby ma pewien typowy schemat: przy pierwszym ataku może pojawić się gorączka, ból w chwili oddawaniu moczu, niekiedy obserwuje się powiększenie węzłów chłonnych. Po zaobserwowaniu u siebie objawów opryszczki warto udać się do lekarza, który w razie potrzeby przepisze odpowiednie środki.

kobieta w ciąży z opryszczką leży w wannie

Nieleczona opryszczka może mieć przykre konsekwencje w postaci zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenia rdzenia kręgowego, zaburzeń funkcjonowania układu anatomicznego. Zwykle choroba ustępuje po okresie około dwóch tygodni. Opryszczka narządów płciowych może występować bardziej regularnie i z większą częstotliwością niż wargowa (bywa, że nawet 5 razy w przeciągu jednego roku).

Opryszczka narządów płciowych a ciąża

HSV-2 uaktywnia się częściej u kobiet niż u mężczyzn. Nie znajdziemy w aptece leku, który całkowicie wyeliminuje wirusa z organizmu, dostępne są jednak leki przeciwwirusowe, które mogą znacznie skrócić okresu występowania bolesnych wyprysków oraz obniżyć ryzyko ponownego uaktywnienia wirusa. O ile opryszczka wargowa nie stanowi zagrożenia dla kobiet w ciąży, opryszczka drugiego typu niesie jednak w tym okresie wiele niebezpieczeństw. Wystąpienie zakażenia w pierwszych sześciu miesiącach ciąży zwiększa ryzyko niewłaściwego rozwoju płodu. W skrajnych przypadkach może także doprowadzić do utraty ciąży.

kobieta w ciąży z opryszczką

Zakażenie w ostatnich trzech miesiącach ciąży zwiększa ryzyko porodu przedwczesnego. Z tego też względu, o wcześniejszych infekcjach opryszczki ciężarna powinna bezwzględnie poinformować lekarza. Istnieje możliwość zarażenia noworodka w chwili jego przechodzenia przez kanał rodny, a to z kolei może mieć konsekwencje w postaci niebezpiecznych zmian w centralnym układzie nerwowym noworodka, zakażenia skóry, jamy ustnej, płuc, zapalenia opon mózgowych czy zapalenia rogówki oka. To lekarz powinien więc podjąć decyzję co do tego, jaka forma porodu będzie najbardziej odpowiednia, zadecyduje także, czy konieczne jest podjęcie profilaktycznego leczenia przeciwwirusowego.