O szoku termicznym mówimy w sytuacji, kiedy dochodzi do szybkiej zmiany temperatury ciała, czyli przeważnie – kontaktu rozgrzanego organizmu z zimną wodą. To bardzo groźne!
Spis treści
1.
Szok termiczny
2.
Objawy szoku termicznego
3.
Jak pomóc?
Może się wydawać, że po intensywnej jeździe na rowerze czy gonitwie po podwórku nie ma nic lepszego, niż wskoczenie do zimnej wody. Tymczasem – nie ma nic groźniejszego! Chroń dziecko przed szokiem termicznym!
Szok termiczny
O szoku termicznym mówimy w sytuacji, kiedy dochodzi do szybkiej zmiany temperatury ciała, czyli przeważnie – kontaktu rozgrzanego organizmu z zimną wodą. Proces przebiega niezwykle szybko, ponieważ woda błyskawicznie przewodzi ciepło i ochładza organizm niemalże 20 razy szybciej niż powietrze!
Szacuje się, że ryzyko szoku termicznego niesie woda o temperaturze około 0 st. C., ale już ta, o temperaturze około 13 st. może powodować szybki spadek temperatury ciała i zaburzenie wewnętrznej równowagi (kłopoty z krążeniem, oddychaniem). Warto też pamiętać, że wszystko jest zależne od dodatkowych czynników – w upalne dni ciało nagrzewa się znacznie szybciej i wówczas do wystąpienia szoku termicznego może dojść błyskawicznie.
Objawy szoku termicznego
W wyniku kontaktu rozgrzanego ciała z zimną wodą dochodzi do:
- spadku temperatury ciała;
- kłopotów z oddychaniem – przyspieszony, głęboki, niekontrolowany oddech, odbierany jako dyszenie (zamiast tego możliwy jest także brak oddechu – zarówno obiektywny, jak i subiektywny, a skutkiem tego może być bardzo niebezpieczny kurcz krtani);
- zaburzeń krążenia krwi;
- skurczów mięśni;
- zawrotów głowy;
- zamroczenia;
- braku orientacji – jeśli zimna woda dostanie się do uszu i nosa;
- paniki.
Niestety, to nie wszystkie konsekwencje, bo wskutek wspomnianych procesów może dochodzić do omdleń, a nawet – zatrzymania pracy serca. Co więcej, jeśli osoba nie zostanie natychmiast wyjęta z wody, głębokie oddechy mogą spowodować przedostanie się wody do płuc, a to – grozi utonięciem.
Jak pomóc?
Pierwszym, co należy zrobić, kiedy podejrzewamy u dziecka wystąpienie szoku termicznego, jest ogrzanie go i próba wyrównania temperatury wyziębionego organizmu. Należy przenieść dziecko w bezwietrzne, suche i ciepłe miejsce, zdjąć zamoczone ubranie i delikatnie ogrzewać plecki, głowę, szyję, a stopniowo resztę ciała (np. przy pomocy koca/ ręcznika). Jeśli dziecko starci przytomność konieczne jest rozpoczęcie akcji ratowniczej – zewnętrzny masaż klatki piersiowej i sztuczne oddychanie oraz wezwanie pogotowania.
Ryzyko wystąpienia szoku termicznego zwiększają takie stany organizmu, jak krwawienie miesiączkowe czy duże zmęczenie. W przypadku dziecka warto więc zadbać, by nie wchodziło do wody (morza, jeziora, ale nawet przydomowego basenu!), jeśli nie jest wystarczająco wypoczęte. Należy też pamiętać, by oswajać dziecko z wodą stopniowo – najpierw zanurzyć jedynie kostki, potem kolana, ochłodzić wodą twarz, kark, okolice serca, a z czasem dopiero pozwolić na zamoczenie całego ciała.
Pamiętajmy też, że woda morska jest bardzo zdradliwa – prądy sprawiają, że może zmienić temperaturę w przeciągu kilku godzin. To, że wcześniej była ciepła nie oznacza, że taka jest nadal nawet, jeśli nie spadła temperatura powietrza!