Szpitale – czym są stopnie referencyjności?

Jeśli chodzi o porody, w Polsce nie obowiązuje zasada rejonizacji. Rodzić można w dowolnie wybranej placówce. Jednak szpital szpitalowi nierówny. Różnią się od siebie w znacznym stopniu – organizacją pracy, wyposażeniem, liczbą sal, personelem… W poważniejszych, bardziej skomplikowanych przypadkach ważne są także tzw. stopnie referencyjności, określające poziom wyspecjalizowania danego oddziału.

Stopnie referencyjności

Nadawanie poszczególnym oddziałom stopni referencyjności nie jest pomysłem nowym. Poziomy referencyjności nadaje się szpitalom już od 1998 roku. Celem było podzielenie oddziałów pod względem wyspecjalizowania, a więc i możliwości udzielania bardziej skomplikowanej pomocy i sprawowania opieki nad trudniejszymi przypadkami. Istnieją trzy stopnie referencyjności.

Szpitale o I poziomie referencyjności

To zazwyczaj szpitale miejsce i rejonowe. Rodzą w nich kobiety z ciążami niepowikłanymi, w terminie, bez żadnych większych stwierdzonych patologii. Tego typu placówki mogą sprawować opiekę nad donoszonymi noworodkami oraz  dziećmi urodzonymi od 35. tygodnia ciąży, jeśli te są zdrowe. Mogą zajmować się również noworodkami, które nie mają zbyt nasilonych czy groźnych objawów choroby.

Szpitale o II poziomie referencyjności

To zazwyczaj szpitale wojewódzkie. Rodzą w nich kobiety, których ciąża jest zagrożona. Te placówki opiekę mogą sprawować nad noworodkami, które urodziły się przed 35. tygodniem ciąży oraz:

• cierpią na zaburzenia oddychania;
• należy monitorować ich pracę serca;
• należy monitorować ich temperaturę;
• kiedy masa urodzeniowa to poniżej 2600g;
• gdy istnieje podejrzenie choroby hemolitycznej;
• muszą być karmione przez zgłębnik;
• jeśli sinica nie ustąpi po podaniu 30% tlenu w powietrzu wdychanym;
• gdy dziecko otrzymuje dożylnie glukozę;
• w przypadku noworodków urodzonych w zmartwicy, kiedy otrzymały od 0 do 3 punktów w skali Apgar w 1. minucie życia i 5 punktów w 5. minucie;
• gdy niezbędna jest długa tlenoterapia.

Szpitale o III poziomie referencyjności

To szpitale najbardziej specjalistyczne. Zaliczają się do nich szpitale kliniczne państwowych uczelni, które prowadzą działalność badawczą (a także nauczają) w zakresie nauk medycznych, jak również szpitale kliniczne państwowych uczelni medycznych.
W tego typu szpitalach mogą rodzić kobiety, których ciąża jest mocno zagrożona lub w jej patologicznym przebiegu. To także jedyny wybór, kiedy prawdopodobieństwo urodzenia dziecka przed 31. tygodniem ciąży jest wysokie.

W tych placówkach leczone są noworodki, które:

• cierpią na wrodzone wady serca;
• cierpią na wady wymagające operacji;
• cierpią na poważne zaburzenia oddychania;
• cierpią na poważne zaburzenia metaboliczne;
• muszą być karmione pozajelitowo;
• wymagają sztucznej wentylacji;
• mają bardzo małą masę urodzeniową – poniżej 1500g;
• przechodzą ciężkie zakażenie.

Jak wybrać dobry szpital

Jeśli mamy to szczęście i możliwość wyboru szpitala o I stopniu referencyjności, warto wybrać taki, w którym będziemy czuć się maksymalnie bezpiecznie i komfortowo. Niekoniecznie musi być to ten najbliższy miejscu zamieszkania. W przypadku porodów nie istnieje rejonizacja, każda kobieta może rodzić tam, gdzie zechce.

Na co więc zwrócić uwagę podczas wyboru? Oczywiście na odległość – owszem, nie ma rejonizacji, ale jeśli niedaleko od domu jest kilka placówek, warto sprawdzić wszystkie. W końcu kiedy poród się zacznie nie będzie raczej czasu na trzygodzinną wycieczkę. Drugą kwestią są opinie znajomych czy też te znalezione w Internecie. Dobrze jest przy tym pamiętać, że to wszystko subiektywne odczucia i wyłuskać z nich te najważniejsze fakty. Można też przyjrzeć się personelowi lub nawet „zarezerwować” (za dodatkową opłatą) położną, która na pewno będzie pomagać przy naszym porodzie. Warto także dowiedzieć się jakie zasady panują na danym oddziale – poruszyć kwestię ewentualnych dodatkowych opłat, znieczulenia, sal…

Komfort i bezpieczeństwo to absolutna podstawa, warto więc dokonać dobrego, przemyślanego wyboru.