USG połówkowe – jakie są najczęstsze odchylenia?

USG „połówkowe” wykonuje się w połowie ciąży. Badanie to pozwala na ocenę płodu pod względem ewentualnych wad rozwojowych.

Rodzina oglądająca zdjęcie z usg połówkowego


Podziel się na


Wtedy też zwykle potwierdza się płeć dziecka. Jakie mogą być najczęstsze odchylenia podczas USG „połówkowego”?

USG połówkowe – po co?

USG połówkowe to bardzo ważne badanie. Właśnie wtedy ocenia się płód pod względem anatomicznym i m.in. wyklucza występowanie wad wrodzonych. Lekarz ocenia wygląd wszystkich części ciała, a także wszystkich narządów dziecka, które w tym okresie ciąży są najlepiej widoczne (kości jeszcze ich nie zasłaniają). Określa się także masę oraz wiek ciąży. Jeśli wcześniej płeć pozostawała tajemnicą, właśnie podczas USG połówkowego najczęściej jest ona już wiadoma z dużą dozą pewności.

Z oczywistych względów badanie „połówkowe” zawsze wzbudza mniejszy lub większy niepokój rodziców – obawiają się, czy wszystko będzie w porządku, czy lekarz nie zauważy czegoś, co mogłoby wskazywać na nieprawidłowość w rozwoju.

Diagnostyka prenatalna nie jest zero-jedynkowa

Diagnostyka prenatalna bardzo często nie daje jednoznacznych odpowiedzi albo jasnych komunikatów. Dziecko w brzuchu mamy ciągle się przecież rozwija i zmienia, a więc coś, co podczas badanie zostanie uznane za odstępstwo od normy lub niepokojącą zmianę, może bardzo szybko zniknąć albo też – rozwijać się w prawidłowy sposób – tylko z opóźnieniem.

Właśnie dlatego niezbędne jest monitorowanie wszystkich ewentualnych odchyleń i późniejsze dalsze badania.

Specjalistom bardzo trudno jest jednoznacznie stwierdzić, jak nieprawidłowość, którą wykryli podczas badania się zmieni i czy w ogóle zmieni się w miarę rozwoju ciąży. W większości przypadków nie ma się jednak czym niepokoić, okazuje się, że mimo podejrzenia jakiś wad, w późniejszych badaniach wszystkie parametry wskazują normę, a maluch rodzi się absolutnie zdrowy.

Chłopiec pokazuje zdjęcie z usg

Najczęstsze odchylenia w USG połówkowym

Ciężko mówić o tym, że dane odchylenie występuje „często”, jednak prezentujemy kilka, które można za takowe uznać. Należy jednak pamiętać, że w dalszym ciągu bardzo niewielka liczba przypadków.

  • Serce – ognisko hiperechogenne/ hiperechogeniczne

Wygląda jak plamka, ulokowana zwykle w lewej komorze serca. Co ważne i co absolutnie należy podkreślić – nie jest to wada ani nieprawidłowość serca płodu! Choć faktycznie brzmi groźnie i wygląda groźnie (widoczna, biała kropka na sercu), nie należy się tym niepokoić. Jeśli poza ogniskiem hiperechogennym wszystko jest w porządku, a lekarz nie zauważył żadnych innych nieprawidłowości, można odetchnąć z ulgą. W takiej sytuacji nie zaleca się nawet dalszych badań, gdyż nie są potrzebne. Ognisko hiperechogenne mimo, że klasyfikowane jako częste odchylenie w USG połówkowym, występuje maksymalnie u 5% zdrowych płodów.

  • Torbiele splotu naczyniówkowego

Taka torbiel występuje w mózgu, co zawsze u rodziców, słyszących podobną diagnozę, wywołuje panikę. Jednak te odchylenia występują bardzo rzadko – zaledwie w 1-2% przypadków badań USG podczas drugiego trymestru. Tak jak w przypadku ogniska hiperechogenicznego, poza złowróżbnie brzmiącą nazwą, nie ma w niej zwykle niczego niepokojącego. W absolutnej większości – torbiele wchłaniają się same, nie są też klasyfikowane jako wada i nie wpływają na rozwój mózgu dziecka. Jeśli podczas USG połówkowego zostaną one stwierdzone, ale oprócz tego nie ma innych wad i odchyleń – można być spokojnym.

  • Dwunaczyniowa pępowina

Jest to odchylenie dotyczące, jak wskazuje nazwa, pępowiny. W przypadku wystąpienia tej wady pępowina dwunaczyniowa nie składa się z trzech naczyń (jak być powinno – pępowina trójnaczyniowa, czyli dwie tętnice pępkowe i żyła pępkowa), ale z dwóch (z żyły pępkowej oraz jednej tętnicy pępkowej). Tak, jak w przypadku powyższych odchyleń, jeśli poza tą jedną nieprawidłowością nie ma innych odchyleń, wszystko jest zwykle w porządku. Kobieta musi jedynie monitorować wzrost dziecka, ponieważ pępowina dwunaczyniowa sprawia, że wzrasta ryzyko niskiej masy urodzeniowej. Kiedy oprócz pępowiny dwunaczyniowej występują inne odchylenia, lekarz kieruje kobietę na dalsze badania, zwykle badania kariotypu.