Zalecenia żywieniowe we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego

O wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego piszą specjaliści NutriCenter.

kobieta trzymająca się brzuch podczas zapalenia jelita grubego


Podziel się na


Spis treści
1. 
Przyczyny wrzodziejącego zapalenia jelita grubego:
2. 
Objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego:
3. 
Leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego:
3.1. 
Leczenie żywieniowe
3.2. 
Żywienie w okresie zaostrzenia choroby
3.3. 
Żywienie pozajelitowe i dojelitowe powinno być stosowane do momentu:
3.4. 
Żywienie w okresie remisji
4. 
Uwaga na mleko

Obok przyjmowania leków, postępowania chirurgicznego i innych działań wspomagających – leczenie dietetyczne jest jednym z zasadniczych elementów udanej terapii przy zapaleniu jelita grubego. 

Przyczyny wrzodziejącego zapalenia jelita grubego:

Etiologia nieznana:

  • czynniki genetyczne;
  • czynniki środowiskowe;
  • czynniki immunologiczne.

Objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego:

  • bóle brzucha;
  • biegunki i/lub zaparcia;
  • brak łaknienia;
  • spadek masy ciała -> osłabienie;
  • podwyższona temperatura ciała.

Rzeczywiście 65-75% pacjentów z nieswoistymi zapaleniami jelita, ma niedowagę. Dodatkowo 60-80% wszystkich pacjentów cierpi na anemię. Braki w stanie odżywienia muszą zostać wyrównane poprzez stosowanie odpowiednio dopasowanej diety lub suplementację witaminami, składnikami mineralnymi, zwiększoną podażą białka i innych źródeł energii.

kobieta leżąca na dywanie podczas zapalenia jelita grubego

Leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego:

  • leczenie farmakologiczne: glikokortykosteroidy, immunosupresyjne, amonisalicylany;
  • leczenie chirurgiczne: całkowite usunięcie j. grubego, odbytu, odbytnicy;
  • leczenie żywieniowe.

Leczenie żywieniowe

  • żywienie w okresie zaostrzenia choroby;
  • żywienie w okresie remisji.

Żywienie w okresie zaostrzenia choroby

  • dieta dojelitowa i/lub pozajelitowa przez okres 2-4 tygodni;
  • preparaty do żywienie enteralnego powinny być pozbawione błonnika, laktozy i karagenu;
  • leczenie parenteralne -> atrofia kosmków jelitowych

Żywienie pozajelitowe i dojelitowe powinno być stosowane do momentu:

  • obniżenia wskaźników stanu zapalnego,
  • ustąpienia biegunki,
  • subiektywnego złego samopoczucia.

Żywienie w okresie remisji

Docelowo dieta wysokoenergetyczna, łatwostrawna, wysokobiałkowa, niskotłuszczowa oraz ubogoresztkowa

  • żywienie rozpoczyna się od: słabej herbaty, sucharków, kleiku owsianego na wodzie lub białego chleba;
  • następnie wprowadza się: gotowane owoce (jabłka) i warzywa (marchew, ziemniaki), ryż, makaron oraz pokarmy niskotłuszczowe: ser, wędlinę, mięso, drób lub ryby;
  • na końcu powolne wprowadzenie tłuszczu np.: masła, margaryny, oliwy i zawierające więcej tłuszczu mięsa, wędliny i sery.

Jeśli taka dieta jest dobrze tolerowana, pacjent docelowo stosuje dietę łatwo strawną z ograniczeniem tłuszczu i błonnika, ze zwiększona podażą białka.

kobieta leżąca na dywanie podczas zapalenia jelita grubego

Uwaga na mleko

Wielu pacjentów nie toleruje białka mleka i z tego powodu musi ich unikać. Białka te są obecne w mleku, jego przetworach i wielu produktach gotowych. U pacjentów stosujących dietę bezmleczną rzadziej dochodzi do nawrotów choroby, oraz szybciej kończy się faza zaostrzenia. W okresie zaostrzenia choroby polecana jest dieta bezmleczna.

autor: NutriCenter (www.nutricenter.pl)