Zalecenia żywieniowe we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego

Obok przyjmowania leków, postępowania chirurgicznego i innych działań wspomagających – leczenie dietetyczne jest jednym z zasadniczych elementów udanej terapii przy zapaleniu jelita grubego. 

Przyczyny wrzodziejącego zapalenia jelita grubego:

Etiologia nieznana:

• czynniki genetyczne;
• czynniki środowiskowe;
• czynniki immunologiczne.

Objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego:

• bóle brzucha;
• biegunki i/lub zaparcia;
• brak łaknienia;
• spadek masy ciała -> osłabienie;
• podwyższona temperatura ciała.

Rzeczywiście 65-75% pacjentów z nieswoistymi zapaleniami jelita, ma niedowagę. Dodatkowo 60-80% wszystkich pacjentów cierpi na anemię. Braki w stanie odżywienia muszą zostać wyrównane poprzez stosowanie odpowiednio dopasowanej diety lub suplementację witaminami, składnikami mineralnymi, zwiększoną podażą białka i innych źródeł energii.

Leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego:

• leczenie farmakologiczne: glikokortykosteroidy, immunosupresyjne, amonisalicylany;
• leczenie chirurgiczne: całkowite usunięcie j. grubego, odbytu, odbytnicy;
• leczenie żywieniowe.

Leczenie żywieniowe

• żywienie w okresie zaostrzenia choroby;
• żywienie w okresie remisji.

Żywienie w okresie zaostrzenia choroby

• dieta dojelitowa i/lub pozajelitowa przez okres 2-4 tygodni;
• preparaty do żywienie enteralnego powinny być pozbawione błonnika, laktozy i karagenu;
• leczenie parenteralne -> atrofia kosmków jelitowych

Żywienie pozajelitowe i dojelitowe powinno być stosowane do momentu:

• obniżenia wskaźników stanu zapalnego,
• ustąpienia biegunki,
• subiektywnego złego samopoczucia.

Żywienie w okresie remisji

Docelowo dieta wysokoenergetyczna, łatwostrawna, wysokobiałkowa, niskotłuszczowa oraz ubogoresztkowa

• żywienie rozpoczyna się od: słabej herbaty, sucharków, kleiku owsianego na wodzie lub białego chleba;
• następnie wprowadza się: gotowane owoce (jabłka) i warzywa (marchew, ziemniaki), ryż, makaron oraz pokarmy niskotłuszczowe: ser, wędlinę, mięso, drób lub ryby;
• na końcu powolne wprowadzenie tłuszczu np.: masła, margaryny, oliwy i zawierające więcej tłuszczu mięsa, wędliny i sery.

Jeśli taka dieta jest dobrze tolerowana, pacjent docelowo stosuje dietę łatwo strawną z ograniczeniem tłuszczu i błonnika, ze zwiększona podażą białka.

Uwaga na mleko

Wielu pacjentów nie toleruje białka mleka i z tego powodu musi ich unikać. Białka te są obecne w mleku, jego przetworach i wielu produktach gotowych. U pacjentów stosujących dietę bezmleczną rzadziej dochodzi do nawrotów choroby, oraz szybciej kończy się faza zaostrzenia. W okresie zaostrzenia choroby polecana jest dieta bezmleczna.

autor: NutriCenter (www.nutricenter.pl)