Wstydliwe choroby – abc chorób wenerycznych

Choroby weneryczne są chorobami przenoszonymi drogą płciową (z ang. sexually transmitted diseases).

kobieta siedzi na łące


Podziel się na


Do zakażenia nimi dochodzi podczas kontaktów seksualnych, także analnych i oralnych, przez ślinę, krew, nasienie i wydzielinę pochwową. Najlepszym zabezpieczeniem przed nimi jest abstynencja. Stosowanie prezerwatywy podczas stosunku daje duży poziom bezpieczeństwa, jednak nie chroni w 100%.

ABC chorób przenoszonych drogą płciową

Choroby weneryczne wywoływane są przez wirusy, bakterie, grzyby i pasożyty. Oto najczęściej występujące:

Wirusowe

HIV i AIDS

Najgroźniejszą i najbardziej znaną chorobą weneryczną jest AIDS wywoływane przez wirus HIV. Do zakażenia dochodzi najczęściej przez krew i spermę, wirus w śladowych ilościach występuje także w ślinie. HIV to ludzki wirus niedoboru odporności. Po wniknięciu do ciała niszczy on limfocyty, które odpowiadają za naszą odporność. O tym, czy wirus wywoła chorobę czy pozostanie w uśpieniu decyduje stan naszej odporności w chwili zakażenia. AIDS pozostaje chorobą nieuleczalną, jednak wczesne wykrycie wirusa umożliwia, poprzez odpowiednie leczenie, utrzymanie go w uśpieniu i nierozwinięcie się choroby.

Zapalenie wątroby typu B (HBV)

Zwykle kojarzymy ją z zakażeniem w szpitalu, jest to jednak częsta choroba przenoszona drogą płciową. Do zarażenia może dojść na kilka sposobów – kontakty seksualne, transfuzje krwi i kontakt z nią (nożyczki, igły, szczoteczki do zębów), podczas porodu matka może przekazać wirus dziecku. Choroba bardzo często nie daje objawów, choć łatwo wykryć ją badaniem krwi. Skutkami jej nieleczenia może być marskość wątroby i rak. Zapobiegać pomagają szczepienia i unikanie przygodnych stosunków seksualnych.

Opryszczka

Jest to wirus dwupostaciowy – jeden dotyka naszych ust i warg, drugi wywołany wirusem HSV-2 pojawia się w okolicach narządów płciowych i na nich. Opryszczka narządów płciowych przekazywana jest tylko podczas seksu i porodu naturalnego. Objawami choroby jest swędzenie miejsc intymnych i pojawienie się krostek – pęcherzyków z płynem. Osoba zarażona wirusem będzie posiadać go już zawsze, możliwe są nawroty choroby.

kobieta siedzi na łące

HTLV

I typ tego wirusa wywołuje białaczkę i chłoniaka, II związany jest chorobami neurologicznymi. Zakazić się nim można przez krew, nasienie i mleko matki. Na omawianego wirusa nie ma szczepień.

Kłykciny kończyste (HPV)

Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) wywołuje tę chorobę, zwaną także brodawkami wenerycznymi. Objawy występują kilka miesięcy po zakażeniu i przybierają formę wyrośli brodawkowych na skórze narządów płciowych i okolic odbytu. Leczy się je środkami farmakologicznymi lub usuwa.

Choroby bakteryjne

Kiła

Zwana także syfilisem. Do zakażenia dochodzi przede wszystkim podczas stosunków seksualnych (pochwowy, analny, oralny), rzadziej przez pocałunki czy kontakt z przedmiotami zakażonego. Po trzech tygodniach od zakażenia w miejscach intymnych i jamie ustnej pojawiają się krosty i owrzodzenia. Choroba ma kilka okresów, w ciągu 2 lat od zakażenia chory może zarażać innych. Nieleczona choroba doprowadza do uszkodzenia serca i mózgu oraz śmierci.

Rzeżączka

Inaczej tryper, jest bardzo powszechną chorobą. Wywołuje ją bakteria dwoinki rzeżączki. Objawami tej choroby jest ból przy oddawaniu moczu (pieczenie) i upławy. Z racji niejednoznaczności objawów, by ją wykryć konieczne są badania laboratoryjne. Do zakażenia dochodzi podczas stosunku i poprzez stosowanie tych samych przedmiotów codziennego użytku (ręcznik, bielizna), co zarażony.

Chlamydioza

Choroba zazwyczaj nie daje objawów, jeśli już one występują to są to upławy, pieczenie, ropna wydzielina z cewki moczowej. Mimo braku objawów chorobę trzeba leczyć, najczęściej robi się to antybiotykami.

Choroby wywołane przez grzyby

Drożdżyca

Zwana także grzybicą i kandydozą, jest przenoszona drogą płciową, ale także może ją wywołać stosowanie antybiotyków i kontakt z rzeczami intymnymi chorego. Objawy są uciążliwe dla chorego – jest to głównie swędzenie, pieczenie, zaczerwienienie narządów, ból przy oddawaniu moczu i upławy. U mężczyzn pojawiają się zaczerwienienia i owrzodzenia napletka i żołądzi. Leczenie powinno objąć także partnera, polega na przyjmowaniu leków przeciwgrzybicznych. Ważne jest późniejsze dbanie o higienę, zwłaszcza podczas obniżonej odporności i wyważenie – zły jest brak higieny, ale też jej nadmiar, bo zakłóca się wtedy naturalną florę bakteryjną.

kobieta siedzi na łące

Choroby pasożytnicze

Świerzb

Wywołują ją świerzbowce. Większość przypadków zakażenia to te wywołane kontaktami płciowymi. Możliwe jest jednak zarażenie poprzez kontakt z przedmiotami chorego (ręcznik, pościel). Najważniejszymi objawami świerzbu są swędzenie, zaczerwienienie skóry, grudki oraz plamy. Chorych leczy się głównie maściami, jednak w leczenie trzeba włączyć wszystkich domowników. Dodatkowo trzeba wyprać całą bieliznę i ubrania noszone przed rozpoczęciem leczenia.

Wszawica łonowa

Podobnie jak w przypadku innych chorób pasożytniczych, do zakażenia dochodzi drogą płciową lub przez kontakt z przedmiotami chorego. Choroba objawia się silnym swędzeniem w okolicach intymnych, ud, brzucha, pachwin. Gołym okiem wszy nie da się zobaczyć, gdyż jest zbyt mała i ruchliwa. W leczeniu stosuje się różne środki, np. maści, szampony, żele.

Zapobieganie chorobom wenerycznym

Ponieważ większość chorób wenerycznych przenosi się drogą płciową, by ich uniknąć należy podczas stosunku stosować prezerwatywy. Powinniśmy unikać także przygodnych stosunków, ograniczając je do jednego, stałego partnera. Jeśli podejrzewasz u siebie chorobę weneryczną, jak najszybciej zgłoś się do ginekologa lub dermatologa. W leczenie powinien być włączony także twój partner. Ma to duże znaczenie, by choroba nie wróciła do ciebie i by nie zarazić innych. Choć choroby przenoszone drogą płciową są problemem intymnym, ale nie należy się go wstydzić. Zaniedbanie leczenia może bowiem doprowadzić do poważnych skutków ubocznych.