Poronienie to okrutne doświadczenie, zdarza się jednak, że smutny finał następuje zanim nawet nastanie radość. Ciąża biochemiczna jest właśnie takim przypadkiem.
Spis treści
1.
Ciąża biochemiczna - czym jest?
1.1.
Jakie są objawy ciąży biochemicznej?
2.
Ciąża biochemiczna - przyczyny
3.
Ciąża biochemiczna - co dalej?
Ciąża biochemiczna to bardzo wczesna forma ciąży, która kończy się jeszcze przed tym, zanim można ją zdiagnozować za pomocą badania USG. Charakteryzuje się tym, że dochodzi do zapłodnienia i zagnieżdżenia zarodka w macicy, jednak rozwój ciąży zatrzymuje się we wczesnym stadium, zanim serce zarodka zacznie bić.
Ciąża biochemiczna – czym jest?
Utrata ciąży nie jest domeną pierwszego trymestru, ale to wtedy właśnie ryzyko poronienia jest największe. Ma na to wpływ wiele czynników – od tych czysto anatomicznych, przez wewnętrzne, organiczne procesy, aż po czynniki zewnętrzne, wynikające często z niewiedzy kobiety o swoim szczególnym stanie. Ponad połowa poronień ma miejsce jeszcze przed implantacją. Objawy poronienia – silne krwawienie i towarzyszący mu ból podbrzusza – są wówczas wyraźnym sygnałem, że coś jest nie tak.
W ciąży biochemicznej często brakuje nawet takich symptomów. Do utraty dziecka dochodzi tu na tak wczesnym etapie, że przez wiele kobiet wynikające z poronienia krwawienie mylone jest ze spóźnioną menstruacją. Ciąża biochemiczna to obumarcie płodu w pierwszych tygodniach od zapłodnienia. Jest już wykrywalna przez test ciążowy, także ten z krwi, ale specjalista nie jest w stanie jeszcze nic o niej powiedzieć – na badanie ginekologiczne i ultrasonograficzne jest bowiem jeszcze za wcześnie.
To dlatego o ciąży biochemicznej wiadomo bardzo mało. Lekarze nie są w stanie zbadać obumarłego płodu, a często nawet nieświadomej poronienia pacjentki, nie mogą więc poznać ani przebiegu sytuacji, ani jej pochodzenia.
Jakie są objawy ciąży biochemicznej?
Objawy są bardzo subtelne i często mogą być mylone z regularnym cyklem menstruacyjnym. Główne symptomy to:
- Pozytywny wynik testu ciążowego: Test ciążowy wykrywa obecność hormonu HCG, który jest wytwarzany po zagnieżdżeniu zarodka.
- Brak dalszego rozwoju ciąży: Po wstępnie pozytywnym wyniku testu, poziom HCG zaczyna spadać, co prowadzi do zaniku objawów ciąży.
- Krwawienie: Kobieta może doświadczyć lekkiego krwawienia, które przypomina okres, zwykle nieco opóźnionego, ale nie ma typowych objawów poronienia.
Ciąża biochemiczna – przyczyny
Przyczyny ciąży biochemicznej zwykle pozostają nieznane. Wynika to przede wszystkim z niemożności zbadania obumarłego płodu i częstej nieświadomości straty. Przyczyn poronienia jest bardzo wiele. Jednak o ile w przypadku straty ciąży już zbadanej i określonej podczas USG ginekolog może wskazać pacjentce najbardziej prawdopodobne źródło utraty dziecka, o tyle stratę ciąży biochemicznej trudno przypisać do konkretnej przyczyny poronienia.
Najczęściej wymienianymi czynnikami etiologicznymi ciąży biochemicznej są:
- wady genetyczne płodu,
- wady anatomiczne kobiecych narządów rodnych
- bądź zaburzenia hormonalne, np. zbyt niskie stężenie niezbędnego do rozwoju ciąży progesteronu.
Ciąża biochemiczna – co dalej?
Ciąża biochemiczna, tak jak poronienie, nie skreśla marzeń o potomstwie i nie jest przeszkodą do wznowienia starań o dziecko. Ważne jest, by doprowadzić organizm do porządku – być pod stałą kontrolą lekarza i, jeśli zostały ustalone przyczyny wczesnego obumarcia płodu, postępować zgodnie z zaleceniami specjalisty, by zmniejszyć ryzyko ich ponownego wystąpienia (dotyczy to szczególnie sytuacji, gdy decydowały czynniki zewnętrzne, np. wynikające z przyjmowania leków zaburzenia hormonalne i organiczne czy konsekwencje prowadzenia niezdrowego trybu życia).
Istotne jest także dojście do siebie po poronieniu – psychika ma ogromny wpływ na skuteczność starań o dziecko. Najważniejsze jest jednak to, by nie załamywać się i próbować dalej – przypadków zdrowego, szczęśliwego rozwiązania po doświadczeniu ciąży biochemicznej notuje się każdego roku wiele.