Badania po poronieniu

Choć zawiedzeni rodzice bardzo chcieliby poznać przyczynę utraty swojego dziecka, komunikat: „Tak się zdarza”, czasem, niestety,  jest prawdziwy i musi im wystarczyć. Jeśli jednak sytuacja się powtórzy, badania będą konieczne. Jakie?

Badania po poronieniu

Niezwykle trudno jest opowiedzieć jednoznacznie na pytanie, co było przyczyną utraty ciąży. O ile jednak pierwsza utrata rzeczywiście może być „przypadkowa”, w sytuacji, kiedy mamy do czynienia z tzw. poronieniem nawracającym, lekarze zlecają pacjentkom wykonanie badań, które mają na celu ustalić ewentualną przyczynę zdarzenia. To ważne, ponieważ daje możliwość zastosowania najbardziej odpowiedniej terapii, a ta z kolei – zwiększa szanse na uniknięcie kolejnych poronień.

Warto także zwrócić uwagę, że wskazanie przyczyny często ma dla pary znaczenie psychologiczne. Zawiedzeni przyszli rodzice chcą wiedzieć, co się stało, jaki czynnik zawinił i co zrobić, by uniknąć powtórki z przeszłości. Zazwyczaj w takim wypadku lekarz zaleca wykonanie badań genetycznych, hormonalnych (endokrynologicznych), immunologicznych, badań w kierunku wad anatomicznych macicy oraz badań w kierunku chorób infekcyjnych.

Badania genetyczne

Przyszli rodzice powinni poddać się specjalnemu badaniu genetycznemu. To w istocie badanie cytogenetyczne, które nazywamy także badaniem kariotypu. Celem jego jest wykrycie ewentualnych nieprawidłowości w budowie chromosomów u rodziców. Badanie kariotypu wykonuje się zarówno w przypadku, kiedy mamy do czynienia z poronieniem nawykowym, jak i wtedy, kiedy ciąża kończy się martwym porodem.

Kariotyp to kompletny zestaw chromosomów, jaki występuje w każdej komórce somatycznej organizmu. Stanowi on cechę charakterystyczną dla jednostek, należących do tego samego gatunku, takiej samej płci, jednostek całkowicie zdrowych lub też dotkniętych takimi samymi nieprawidłowościami w budowie chromosomów – zawiera informacje o typowych cechach morfologicznych danego osobnika. Kariotyp przedstawiony graficznie na idiogramie to właśnie wynik badania cytogenetycznego. Pokazuje on, czy chromosomy nie są dotknięte żadną mutacją, która może prowadzić do wystąpienia zarówno różnego rodzaju chorób genetycznych, utrudniać zajście w ciążę czy też stać się przyczyną wspomnianego poronienia. W badaniu ocenia się wielkość chromosomów, rodzaj przewężania, stosunki długości ramion poszczególnych chromosomów oraz prawidłowość ich rozdziału. Wynik pozytywny badania to znak, że u badanego występują nieprawidłowości w budowie i/lub liczbie chromosomów.

Badania hormonalne

Pomocne mogą się okazać badania tarczycy – TSH. W przypadku, kiedy wynik jest podwyższony, wówczas zleca się wykonanie kolejnych badań: FT3 oraz FT4. Pomóc mogą także badania innych hormonów: testosteronu, androstendionu, DHEA i DHEA-s.

Osoby w grupie ryzyka zachorowania na cukrzycę bądź mające podstawy do podejrzeń, że mogą się w niej znajdować, powinny zbadać tzw. krzywą insulinową i cukrową. Niewłaściwy poziom insuliny we krwi może wywoływać zaburzenia wydzielania innych hormonów, m.in. tych, odpowiadających za podtrzymanie ciąży.

Badania immunologiczne

Przyczyną nawracającego poronienia może być także zespół antyfosfolipidowy, zwany też zespołem Hughesa – układowa choroba tkanki łącznej, charakteryzująca się współwystępowaniem zakrzepicy naczyniowej lub powikłań położniczych oraz krążących przeciwciał antyfosfolidowch. To właśnie działanie wspomnianych przeciwciał powoduje poronienie, hamując funkcje warstwy komórek zewnętrznych błony płodowej.

Badania w kierunku wad anatomicznych narządów rodnych

Także cechy fizjologiczne mogą być przyczyną nawracających poronień. Badanie ultrasonograficzne ma na celu zdiagnozowanie ewentualnej niewydolności cieśniowo-szyjkowej macicy. Wprawdzie zmiany strukturalne macicy nie muszą powodować trudności w donoszeniu ciąży, jednak poronienie może być sygnałem, że w konkretnym przypadku taka sytuacja nastąpiła.

Badania czynników infekcyjnych

Czynnikami takimi mogą być: różyczka, toksoplazmoza, cytomegalowirus, opryszczka, parvovirus B19, listerioza oraz zakażenia dróg rodnych.