Musi minąć trochę czasu, nim wszystkie układy w organizmie dziecka dojrzeją i skoordynują swoją pracę. Niestety, nie zawsze tak się dzieje.
Niewielka początkowo asymetria może pogłębiać się z czasem. A co za tym idzie – utrudniać malcowi wkraczanie w kolejne fazy rozwoju.
Czy to choroba? Nie? A jednak może utrudniać życie. Wiedzą to rodzice, którzy nieustannie sprawdzają, czy ich dziecko rozwija się i wygląda, jak „książkowe” niemowlę. To nie zarzut. Troszczymy się i niepokoimy o prawidłowy rozwój naszego dziecka, a wszelkie „odchylenia” od normy sprawdzamy i diagnozujemy. Krzywo układa główkę? Preferuje tylko jedną ze stron? Nasza czujność wzrasta. I dobrze, bo choć nie zawsze oznacza to poważne problemy, może wymagać pogłębionej obserwacji i diagnozy.
Ładna nazwa, mniej atrakcyjne objawy…
KISS syndrom (z ang. Kinematic Imbalances due to Suboccipital Strain) tłumaczymy jako zaburzenia symetrii generowane stawami podpotylicznymi. Niewiele wyjaśnia? To w istocie zespół braku równowagi kinematycznej, towarzyszący dysfunkcji stawowej w górnym odcinku szyjnym kręgosłupa (dysfunkcji połączeń stawowych głowy z kręgosłupem szyjnym). Wśród przyczyn syndromu wymienia się ciążę (np. niewłaściwe ułożenie dziecka, ciąża bliźniacza), poród (np. zbyt szybki, zbyt długi, cesarskie cięcie, owinięcie pępowiną, utknięcie w kanale rodnym) czy nieodpowiednią pielęgnację niemowlęcia.
To normalne, że musi minąć trochę czasu, nim wszystkie układy (nerwowy, oddechowy, kostny itd.) dojrzeją i skoordynują swoją pracę. Ale niestety, nie zawsze tak się dzieje. Niewielka początkowo asymetria nie zawsze zanika – może się pogłębiać z czasem i być coraz bardziej zauważalna, a co za tym idzie – utrudniać dziecku wkraczanie w kolejne fazy rozwoju. Jako że asymetria pogłębia się, mięśnie, ścięgna i organy nie mogą funkcjonować prawidłowo.
Objawy KISS – co powinno zaniepokoić?
Objawy syndromu mogą być różne. To m.in.
- „wymuszone” asymetryczne ruchy głowy, kończyn górnych i dolnych;
- „wymuszone” asymetryczne ułożenie tułowia (wyginanie ciała w literę C lub odginanie się mocno);
- asymetria twarzy;
- wycieranie się włosów z jednej strony główki;
- niesymetryczne fałdki na nóżkach;
- nadmierny niepokój i płaczliwość;
- problemy ze snem;
- problemy z uspokojeniem i wyciszeniem się;
- problem z przyssaniem się do piersi lub preferowanie jedzenia tylko z jednej strony;
- nadmierne ulewanie i kolki.
Niezwykle ważne jest, by rodzice nie lekceważyli opisywanych wyżej objawów. To minie – uspokajają niektórzy. U mojego malucha było podobnie, wszystkie dzieci tak mają. Trzeba przeczekać. Niestety, to nie zawsze prawda.
Wpływ KISS na dalszy rozwój dziecka
Jeśli mamy do czynienia wyłącznie z jednym czy dwoma z opisanych wyżej objawów, rzeczywiście istnieje spora szansa, że z czasem się „wyciszą”. Ale jeśli objawy układają się w całość, takiej obserwacji nie należy ignorować. Pomoc specjalisty jest potrzebna na jak najwcześniejszym etapie, ponieważ niewłaściwie wypracowane wzorce funkcjonowania będą się utrwalać. Im dłużej – tym bardziej negatywnie wpłynie to na rozwój całego organizmu.
Poważniejsze problemy mogą zacząć ujawniać się w szkole – asymetryczne ustawienie głowy powoduje nieprawidłową pracę narządu wzroku i słuchu. Dziecko ma problemy z czytaniem, pisaniem, przepisywaniem z tablicy. Następstwami syndromu często są strachliwość, rozdrażnienie, ciągłe niezadowolenie, trudności adaptacyjne i społeczne.
Nie każda asymetria to syndrom KISS. Jeśli jednak podejrzewasz, że rozwój twojego maleństwa nie przebiega jak należy, nie wahaj się skonsultować swoich wątpliwości z pediatrą, który w razie potrzeby skieruje dziecko na dalszą obserwację.