Syndrom KISS u niemowląt

Syndrom KISS u noworodka to zaburzenia symetrii generowane stawami podpotylicznymi. Niewielka asymetria może pogłębiać się z czasem. A co za tym idzie – utrudniać malcowi wkraczanie w kolejne fazy rozwoju. Z czym jeszcze wiąże się syndrom KISS?

Czy syndrom KISS u dzieci to choroba? Nie, ale jednak może utrudniać życie. Wiedzą to rodzice, którzy nieustannie sprawdzają, czy ich dziecko rozwija się prawidłowo i wygląda, jak „książkowe” niemowlę. To nie zarzut. Troszczymy się i niepokoimy o prawidłowy rozwój naszego dziecka, a wszelkie „odchylenia” od normy sprawdzamy i diagnozujemy. Krzywo układa główkę? Preferuje tylko jedną ze stron? Nasza czujność wzrasta. I dobrze, bo choć nie zawsze oznacza to poważne problemy, może wymagać pogłębionej obserwacji i diagnozy.

Syndrom KISS u noworodka – co to jest?

KISS syndrom u dzieci (z ang. Kinematic Imbalances due to Suboccipital Strain) tłumaczymy jako zaburzenia symetrii generowane stawami podpotylicznymi. Niewiele wyjaśnia? To w istocie zespół braku równowagi kinematycznej, towarzyszący dysfunkcji stawowej w górnym odcinku szyjnym kręgosłupa (dysfunkcji połączeń stawowych głowy z kręgosłupem szyjnym).Wśród przyczyn, będących punktem zapalnym wywołania syndromu KISS, wymienia się:

• ciążę (np. niewłaściwe ułożenie dziecka, ciąża bliźniacza),
• poród (np. zbyt szybki, zbyt długi, cesarskie cięcie, owinięcie pępowiną, utknięcie w kanale rodnym)
• nieodpowiednią pielęgnację niemowlęcia.

To normalne, że musi minąć trochę czasu, nim wszystkie układy (nerwowy, oddechowy, kostny itd.) dojrzeją i skoordynują swoją pracę. Ale niestety, nie zawsze tak się dzieje. Niewielka początkowo asymetria nie zawsze zanika – może się pogłębiać z czasem i być coraz bardziej zauważalna, a co za tym idzie – utrudniać dziecku wkraczanie w kolejne fazy rozwoju. Jako że asymetria pogłębia się, mięśnie, ścięgna i organy nie mogą funkcjonować prawidłowo.

Czy przez syndrom KISS niemowlę wygląda inaczej? Niewielka początkowo asymetria, związana z syndromem KISS u dziecka, nie zawsze zanika – może się pogłębiać z czasem i być coraz bardziej zauważalna, a co za tym idzie – utrudniać dziecku wkraczanie w kolejne fazy rozwoju. Jako że asymetria pogłębia się – mięśnie, ścięgna i organy nie mogą funkcjonować prawidłowo.

Syndrom KISS. Objawy, które powinny zaniepokoić

Syndrom KISS. Objawy u niemowlaka to m.in.

• „wymuszone” asymetryczne ruchy głowy, kończyn górnych i dolnych;
• „wymuszone” asymetryczne ułożenie tułowia (wyginanie ciała w literę C lub odginanie się mocno);
• asymetria twarzy;
• wycieranie się włosów z jednej strony główki;
• niesymetryczne fałdki na nóżkach;
• nadmierny niepokój i płaczliwość;
• problemy ze snem;
• problemy z uspokojeniem i wyciszeniem się;
• problem z przyssaniem się do piersi lub preferowanie jedzenia tylko z jednej strony;
• nadmierne ulewanie i kolki.

Niezwykle ważne jest, by rodzice nie lekceważyli opisywanych wyżej objawów syndromu KISS. To minie – uspokajają niektórzy. U mojego malucha było podobnie, wszystkie dzieci tak mają. Trzeba przeczekać. Niestety, to nie zawsze prawda!

Syndrom KISS a wpływ na dalszy rozwój dziecka

Jeśli mamy do czynienia wyłącznie z jednym lub dwoma z opisanych wyżej objawami syndromu KISS, rzeczywiście istnieje spora szansa, że z czasem się „wyciszą”. Ale jeśli objawy układają się w całość, takiej obserwacji nie należy ignorować. Pomoc specjalisty jest potrzebna na jak najwcześniejszym etapie syndromu KISS u niemowlaka ponieważ niewłaściwie wypracowane wzorce funkcjonowania będą się utrwalać. Im dłużej – tym bardziej negatywnie wpłynie to na rozwój całego organizmu.

Poważniejsze problemy związane z syndromem KISS u dzieci mogą zacząć ujawniać się w szkole – asymetryczne ustawienie głowy powoduje nieprawidłową pracę narządu wzroku i słuchu. Dziecko może mieć problemy z:

• czytaniem,
• pisaniem,
• przepisywaniem z tablicy.

Syndrom KISS objawy to również strachliwość, rozdrażnienie, ciągłe niezadowolenie, trudności adaptacyjne i społeczne.

KISS syndrom – leczenie

Jeśli jednak podejrzewasz syndrom KISS leczenie i obserwację dziecka należy rozpocząć jak najszybciej. Jeśli rozwój twojego maleństwa nie przebiega jak należy, nie wahaj się skonsultować swoich wątpliwości z pediatrą, który w razie potrzeby skieruje dziecko na dalszą obserwację.