Wydanie na świat jednego potomka wiążę się z wysiłkiem porównywanym często do biegu maratońskiego – poród bliźniaczy to podwójny trud.
Czy poród bliźniaczy przebiega on tak samo, jak w przypadku narodzin jednego malca? Odpowiedź brzmi – nie.
Jak wygląda poród bliźniaczy?
Poród bliźniaczy różni się znacznie od tego ‘zwyczajnego’ i wymaga zwiększonej kontroli specjalistów, wsparcia bliskich oraz zachowania spokoju rodzącej. Jest to dosyć niecodzienna sytuacja, która często przeraża przyszłe mamy. Muszą one uzbroić się w cierpliwość, bo będzie to wydarzenie niezwykle wzruszające, ale także bardzo męczące. Poród bliźniaczy prawie całkowicie uzależniony jest od ułożenia dzieci w łonie kobiety. Od tego aspektu zależy technika, jaką będą posiłkowali się lekarze oraz rodzaj porodu. Istnieje aż 9 kombinacji ułożenia obu płodów, a dylemat rozgrywa się na płaszczyźnie: poród naturalny – cesarskie cięcie.
Ułożenie główkowe
Najbardziej pożądane w takich porodach jest ułożenie główkowe. Bliźnięta są wówczas skierowane główką do dołu, co najczęściej umożliwia poród siłami natury. Początkowo następuje przyjście na świat pierwszego z nich, a chwilę potem – drugiego. Taki rodzaj ułożenia zwykle nie powoduje komplikacji. Jeżeli natomiast jedno dziecko jest skierowane główką do dołu, a drugie znajduje się w ułożeniu miednicowym, poród naturalny jest utrudniony – konieczne okazuje się wykonanie obrotu zewnętrznego drugiego z bliźniąt, już po urodzeniu pierwszego dziecka.
Ułożenie pośladkowe
W przypadku ułożenia pośladkowego zwykle wykonuje się cesarskie cięcie. Tylko niektórzy lekarze podejmują decyzję o porodzie naturalnym, zdarza się to jednak raczej sporadycznie. Natomiast, gdy jedno dziecko jest w pozycji pośladkowej, a drugie główkowej, obowiązkowo przeprowadza się poród na drodze cięcia fałd brzucha. W przeciwnym wypadku parcie i przechodzenie przez kanał rodny mogłoby spowodować zasklepienie się bliźniąt przez bródki, a tym samym zatrzymanie akcji porodowej i wiele komplikacji z tym związanych.
Ułożenie główkowo-główkowe
Jedynie położenie główkowo-główkowe bliźniąt nie budzi zastrzeżeń, co do porodu naturalnego. Każde inne (np. główkowo-poprzeczne, miednicowo-miednicowe, poprzeczno-miednicowe itp.) niesie ze sobą konieczność działań operacyjnych. Dzieje się tak ze względu na bezpieczeństwo rodzących się dzieci. Cesarskie cięcie często stanowi jedyną metodę prawidłowego porodu, zwłaszcza gdy bliźnięta mają wspólne łożysko i pęcherz płodowy. W takich, raczej rzadkich przypadkach (ok. 1%), rutynowo przeprowadza się ciecie brzucha, by uniknąć komplikacji pępowinowych przy porodzie.
Personel medyczny obecny przy porodzie
Nie da się ukryć, że poród bliźniąt ze względu na powagę i niecodzienność sytuacji wymaga wzmożonego nadzoru personelu medycznego. Wszystko po to, żeby uniknąć niepotrzebnych komplikacji. Ilość ludzi wokół ciebie zwiększa się, ponieważ w narodzinach dzieci biorą udział aż dwie położne (jedna opiekuje się kobietą, druga – dziećmi), ginekolog położnik, anestezjolog, instrumentariuszka, pediatra oraz pielęgniarka. Tak liczne „zgromadzenie” jest konieczne, by pomóc tobie i twoim maluchom, zarówno w trakcie porodu jak i po nim. Niezbędne są także odpowiednie warunki oraz właściwy sprzęt medyczny.
Przy porodzie bliźniaków nie tylko opieka medyczna zostaje podwojona. Wzmożony jest również wysiłek przyszłych mam.
Z czysto fizycznego punktu widzenia taki poród jest o wiele bardziej męczący. Podczas jego drugiej fazy, dzieci potrzebują realnej pomocy matki, a parcie jest podwojone w stosunku do narodzin jednego dziecka. Kobieta musi zdać się na olbrzymi wysiłek, by urodzić pierwsze dziecko, a zaraz po nim następne. Przerwa między narodzinami jest bardzo krótka, trwa zwykle od kilku do kilkunastu minut. Położna w tym czasie bada pacjentkę, by sprawdzić jej stan oraz ułożenie drugiego dziecka, a następnie przebija pęcherz płodowy i każe przeć. Poród bliźniaczy wcale nie musi być dłuższy od pojedynczego, jednak na pewno będzie trudniejszy. Kiedy dzieci są już na świecie, matka ostatnimi siłami musi wydalić łożysko. Jest to proces taki sam, jak w przypadku narodzin pojedynczego dziecka i zapobiega krwotokowi wewnętrznemu i innym komplikacjom w organizmie matki.
Podwójna miłość
Sama myśl o porodzie bliźniaczym może rodzić obawy, czy też wzbudzać u przyszłej mamy strach przed wzmożonym cierpieniem. Wizja to niezbyt ciekawa, zwłaszcza dla kobiet, które przeżyły ciężki wcześniejszy poród lub naczytały się w wielu gazetach o skomplikowanych przebiegach narodzin bliźniąt. Bez wątpienia należy stwierdzić, że zmęczenie i napięcie psychiczne podczas takiego porodu jest bardziej odczuwalne. Aż do ostatnich chwil tak naprawdę nie wiadomo, jak poród będzie przebiegał, decyzję o jego rodzaju podejmuje się zwykle na krótko przed rozpoczęciem akcji. Każdy zdaje sobie sprawę, że poród sam w sobie jest wydarzeniem bolesnym i męczącym. Mimo wszystko jednak – da się takie chwile przetrzymać, bo choć będzie dwa razy trudniej, to na świecie pojawią się nie jedno, ale dwa obiekty rodzicielskiej miłości. Dla takich chwil można wytrzymać wszystko! Przecież dwie maleńkie i ukochane istotki to dwa razy tyle miłości, czułości i zachwytu.